جلوه

بسم الله الرحمن الرحیم

درد خاطره

هوا که سرد می شود

جای جای دوستی های نافرجام

بر دلم

درد می کند

بسم الله الرحمن الرحیم

شعر:تضمین دوبیتی دکتر احمدی نژاد

  « آنگاه که عالم از ستم سیر شود » ؛            حاکم به همه زبان شمشیر شود؛

کودک صفتان زمام مردم در دست،                 « دانای جوان ز بی کسی پیر شود » :

« از کعبه برون شود لوای توحید »                 یک لحظه درنگ عاشقان دیر شود

از پرده برون بیفتد آن راز بزرگ                      « آوای نگار من جهانگیر شود »

مصرع های داخل گیومه شعر دکتر احمدی نژاد است

بسم الله الرحمن الرحیم

شعر: حسرت

محصول خستگی و رنج 

در غروب عشق

مدفون جستجوی گنج

در جنوب عشق

او، دلخوشی ِ پوچ

آرزوی پاک

من، با نگاهی لوچ

بی رسوب عشق

بسم الله الرحمن الرحیم

شعر:واحد انتظار

انتظار،

واحدی ست به طول قرن ها

منتظر،

واحدی ست به عمق نسل ها

نسل قبل ما

چشم شان به در

مرده اند.

نسل ما

-خاک مان به سر-

مانده ایم

****

عقل ِ بی تاب چشم انتظاری و نیامدن

نا امید و خسته است،

عشقِ بی تابِ چشم انتظاریِ آمدن

خسته و امیدوار

***

مانده ام هنوز

خسته و ناامید و نیز امیدوار!

بسم الله الرحمن الرحیم

شعر:چل!

مثل شاعران و غیر شاعران، رسیده ام به مرز چل!

روزهای درد و داغ

روزهای خوب وشاد

روزهای کند و شاق

روزهای برق و باد

از سرم گذشته است، گرچه مانده است به دل!

من تصورم ولی، از چهل همین نبود

یک نموره دیرتر

مثل وقت امتحان

یک نموره پیرتر

مثل ظهر آسمان

در تصورم چهل، اوج قله می نمود

بسم الله الرحمن الرحیم

شعر: خداحافظ رفیق!

جناب آقای دکتر حاج محمود احمدی نژاد!

پایان سرفرازانه هشت سال خدمتگزاری سخت کوشانه و خالصانه تان را تبریک می گویم. امیدوارم دعای آغازین صحبت هایتان در حق تان و در حق مان مستجاب شود ان شاءالله

خداحافظ رفیق

تو ای سرو ِتنها !

رئیس جمهور ایران نبودی فقط

تو بودی رفیق دل بی رفیقان دنیا

*

همه دلهای بی کس

همه چشم های پر غم

همه دست های پر زخم

همه پاهای بی کفش

 به تو

 خوش بود

*

بشارت دهنده

به یک روز نو

به یک آرزوی قدیمی

به پایان خوشحال یک قصه ی تلخ بودی

*

خدا حافظ ای سرو تنها

رفیقِ مقاوم

نگاه ِ امیدوار به فردای بهتر!

بسم الله الرحمن الرحیم

به گزارش پارس،به نقل ازفارس، محمود احمدی‌نژاد صبح امروز سه‌شنبه 21-3-92 هنگامی که از شهرستان اهواز با هواپیما عازم ایلام بود، در حال گفت‌وگو با همراهان خود درباره امام زمان (عج) یک دوبیتی برای آن حضرت سرود.

این دوبیتی که به صورت فی البداهه سروده شده، به شرح ذیل است:

آنگاه که عالم از ستم سیر شود / دانای جوان ز بی کسی پیر شود

از کعبه برون شود لوای توحید /  آوای نگار من جهانگیر شود?

بسم الله الرحمن الرحیم

شعرامام: به بید عاشق مجنون نیاز باید کرد

 بهــــــــــــــــار شد، در میخـــانه باز باید کرد         به ســــوى قبله عاشق، نماز باید کـرد 

نسیم قــــــدس به عشـــاقِ باغ مژده دهد         که دل ز هر دو جهان، بى نیاز باید کــرد 

کنــــون که دست به دامــان سرو مى‏نرسد        بـــــــه بید عاشق مجنون، نیاز باید کرد 

غمى که در دلـــم از عشق گُلعذاران است        دوا به جــــــــام مىِ چاره ساز باید کـرد

کنـــــون که دست به دامان بوستان نرسد         نظـــــــر به ســرو قدى سرفراز باید کرد

سالروز عروج روح خدا به سوی خدا گرامی باد.

بسم الله الرحمن الرحیم

شعر: زلزله

یک سؤال:

چرا سرزمین «من» 

در آستانه ی قیامت تان

-هنوز-

نمی لرزد؟

می خواهم بیدی باشم

که در آستانه ی نسیم حضورتان

دلش 

می لرزد

بسم الله الرحمن الرحیم

شعر: در انتظار طلوع رخ شما

در انتظار طلوع رخ شما***در گرگ و میش «هوی» خیره مانده ایم

نزدیک تر به سپیده، سپید تر***ما در شب سیاه زمین تیره مانده ایم

بفرست یک نفر که به ما مژده ای دهد....