درعمل ،درمورد وزن نميشه شعررو روي كاغذ برد ودوطرف رو مثل موازنه دوطرف يك واكنش شيميايي يا يك معادله رياضي هجاكشي وتراز كرد.بلكه با شنيدن گوش كردن موقع خوندن شعر با ريتم هاي كندتر وتندتر وشايد هم با يكمي آهنگ دار كردن بهتر وسريعتر وخوش فرم تر ميشه ايجادش كرد. چه بسا يه جاهايي هم دوطرف كاملا تراز نميشن وشعر از فرم نميفته وبه قول معروف از اختيارات شاعري استفاده ميشه كه ملاك اون هم باز خوش آهنگ بودن شعر در نظر شنونده است نه جزوه ها وكتابهاي آرايه هاي ادبي.
ثانيا اين كه توي اون بيت دومي كه پيشنهاد شد به جاي چشم "نگاه "اومده بود وبه جاي "ابري"كه اون هم در مصرع بعدي تكرار شده "خيس".
سوم اينكه فكر كنم خوندن وزن شعر هاي سنگين سبك خراساني وكمي عراقي درمورد من واحتمالااشعار سبك هندي در مورد تو باعث شده يه خورده منظومه ها مون پيچيده بشه ونتونيم صاف وپوس كنده بريم سر اصل مطلب . اين طور نيس؟
