جلوه

بسم الله الرحمن الرحیم

من به شکرانه عشق تو سحر می گریم

                                      در دل خـــرمنِ مشتاقِ شرر می گریم

اگر از سوی تو اندک خبری درز کند

                                      مطمئن باش که از شوق خبر می گریم

شاخه آرزو از شدت سرما خشکید

                                      دهد این شــــاخه خشکیده ثمر می گریم

دست بیچاره، دعا خالی و کامش تشنه است

                                      تا شود کام دعــــــــا اندکی تر می گریم

کوشش و خواهش من راه به جایی که نبرد

                                      ره به جـــــایی ببرد گــریه مــگر می گریم

بله!هر در زده ام، گریه برایم مانده ست

                                      زامتحان در گــریه چه ضـــرر مــی گـــریم

امروزه روان شناسان! بر اهمیت خنده و جهات درمانی آن فراوان تاکید می کنند و روزی نیست که در جریده ای، یا شنیده ای، ما را به خندیدن تشویق نکنند. اما در ادبیات اسلامی آنچه بر آن تاکید شده گریه است و بر عکس خنده باعث مرگ دل شناخته شده است خصوصا خندیدن به صدای بلند مکروه است. بر خلاف آنچه در فیلم ها می بینیم که دیوانه ها را گاها گریان نشان می دهند، گفته شده است شخص دیوانه توان گریستن ندارد و اگر کسی بتواند گریه کند قطعا دیوانه نیست. گریه باعث تخلیه روحی و باعث شاد شدن حقیقی انسان می شود. گریه از رقت روح سرچشمه می گیرد. گریه در رابطه انسان با خداوند جایگاه ویژه ای دارد. فواید گریه بر خلاف خنده بسیار زیاد است که قصد این نوشته بیان همه آنها نیست.