جلوه

بسمه تعالی

مردة رزمنده

مدفون

در میان لایه های سخت ماده؛

سرد و تاریک

در دهانِ یک شب ِ دراز، از ازل تا هنوز؛

مرده ام،

        قبر من

                  از کوانتوم، از اتم، از همین مادّه است.

در فشار اولین شبِ

قبر خویش

خورد گشته ام.

باورت نمی شود!!!

مرده ام ولی مرا

یکسره به اسم کوچکم؛

                             ...صدا می زنند

کوانتوم، اتم ها، همین مادّه – قبر من-

و «یک»

«هستیِ غریب».

باورت می شود یا نمی شود

منم

مرده ای که در نبرد

          با تمام جلوه های مردگی است

-آرزوی فتح قله های خاک

-خواهشِ پستِ ظلمتِ سکون

-شهوتِ دلربایِ آغوشِ سنگ

دشمنان من اند.