جناب آقاي خدادوست

سلام. شما يک بعدي به قضيه نگاه مي کني. براي چرايي و کميت هيئتها و تکايا بايد وسيعتر به آن نگاه کرد چند جيز را خلاصه ميگويم:

اول- بايد به تاريخچه آن نگريست و اينکه در زمان ممنوعيت مراسم عزاداري در دوره رضاشاه تنها مکان همين اماکن بود

دوم- بيشتر اين هيئات و حسينيه ها به علت جمع شدن آشنايان، دوستان قديمي و اقوام حالت سله رحم دارد

سوم- شروع کار اين هيئتها معمولا بعد از پايان کار مساجد مي باشد

چهارم- در اين تکايا جوانان مسئوليت بيشتري نسبت به مساجد بر عهده ميگيرند

البته اينها برخي از عوامل شکل گيري اين هيئهتاست اما نيابد از آسيب شناسي عميق و جدي آن غافل بود تا اين مراسمها دچار انحراف و نقض قرض نگردند. که اينجا مجال بررسي نيست.