جلوه

بسم الله الرحمن الرحیم

ژنتیک، جبر آدمی!

دختر کوچولوم پدر من و مادرش رو درآورده از بد غذا خوردن و بهتره بگم اصلا غذا نخوردن!

بهترین غذایی که دوس داشته باشه رو هم مث کسی می خوره که سیر پلو خورشش رو خورده و حالا صاحب خونه یک کفگیر پلو خالی واسش می ریزه و اونم خورشش تموم شده و روش نمیشه خورش جدید واسه خودش سرو کنه!!! و بزور پلو های خالی رو دونه دونه می خوره!

مونده بودم چرا دخترم اینجوریه و کلی هم برده بودیمش دکتر واسه کم اشتهاییش.

چندی پیش، مادر بزرگ دخترم (که مادر عزیز خودم باشه) منزل ما بود که دیدم ای دل غافل این دختر ما کپی برابر اصل مادر بزرگشه!

تا حالا دقت نکرده بودم که مادر بزرگش به غذا که نگاه می کنه انگار همون مثال بالا اتفاق افتاده! 

واقعا که ژنتیک هر آدمی چقدر در چطور آدمی شدن اون فرد دخالت می کنه. حالا تصور کنین که در تک تک خصلت های روحی و جسمی فرد پیشینه ژنتیک فرد دخالت داره که گاهی ما بوضوح می فهمیم و گاهی مربوط به ژن های دورتره و ما نمی دونیم و نمی بینیم.

بسم الله الرحمن الرحیم

روضه یعنی چی؟ روضه از کجا آمد؟

مجالس سوگواری برای امام حسین قدمتی به اندازه خود حادثه عاشورا دارد و اولین بار هنگام دفن بدنهای شهدای کربلا توسط طایفه بنی اسد انجام شده است.

اما در طول تاریخ در زمانهایی که ممنوع نبوده و بخصوص پس از دوره صفویه منسجم تر و روش مند تر گشته است.

اما آنچه اسم این مجالس سوگواری را به روضه خوانی و مجلس روضه تغییر داد تألیف کتابی با عنوان « روضة الشهداء» بود توسط فردی بنام ملا حسین کاشفی هراتی.

وی بر اساس کتابهای مقتل و شرح های پراکنده تاریخ عاشورا کتابی جامع در چگونگی واقعه عاشورا و نحوه شهادت شهدا و به اصطلاح مقتل نوشت و آنرا وقف عام و رایگان قرار داد. این کتاب به سرعت مورد استفاده مردم برای سوگواری امام حسین (ع) قرار گرفت به نحوی که افراد با سواد (احتمالا طلاب) از روی این کتاب روضة الشهداء برای مردم می خواندند. کم کم این مجالس عزا به روضه خوانی و مختصرا روضه شهرت یافت.

این یک سنت پسندیده بوده است که ذاکر از روی کتاب و مستند برای مردم ذکر مصیبت می کرده است. این ذکر مصیبت های الان توسط مداح های بی شمار که بعضا نقل داستانهای غریب می کنند انحرافی از اصل سوگواری ست.

شیعه یعنی راه درست رفتن نه به راه درست اعتقاد داشتن

امام هادی علیه السلام :   

لو سلک الناس وادیا شعبا لسلکت وادی رجل عبد الله وحده خالصا(بحار الانوار ، ج 78 ، ص 245(
 اگر همه مردم مسیری را انتخاب کنند و در آن گام نهند ، من به راه کسی که خدا را خالصانه می پرستد خواهم رفت 

مدتی قبل از یکی از دوستان شنیدم که پروفسور مولانا یکی از بزرگان علوم ارتباطات و مشاور فعلی رییس جمهور ،در یک کتابی آورده بود که :بیشترین وبلاگ های دنیا به زبان فارسی نوشته می شوند .

به این فکر می کردم که چرا ؟در ایران ؟اینترنت خیلی عمومی شده ؟

تا اینکه جمله بعدی اون بنده خدا تمام شد.""انکه محتوا ی اغلب این وبلاگ ها مطالب روزمره و شخصی افراد برای نوعی درد دل و یا هر چیز دیگری تو این مایه ها

بعد از مدتیی دیدم این طوری نیست که واقعا تمام اینها درد و دل شخصی باشه بعضی هاشون نوعی عقده گشایی اجتماعیه تا رفع بیکاری و غیره هر چند که خیلی از این وبلاگ نویسان عزیز ""بلا نسبت خود م""غیر از این راهی برای گفتن درد  هاشون نداشتن و یا شاید بهتر باشه بگم آنچه می نویسند گفتنی نیست.اشتباه نشه منظورم فقط معترضین و موج سبز و ... نیست بلکه خیلی وقتها این وبلاگ ها مربوط به بچه هییتی ها و بسیجی هاو ... است.از پلاک بلاگ بگیر تا مثلا وبلاگ ولویان (ولایتی های)فلان شهرستان .

با خودم گفتم آیا ما اگر این تقسیم بندی قرآن که بلوک شرق و غرب،مارکسیست و... همه یه طرف واسلام یه طرف رو در نظر بگیرن (توصیه می کنم سخنرانی هویت و سبک زندگی  دکتر عباسی رو مطالعه کنین)باز هم به طرف ابزار هایی که برای جبهه و روش دیگری ساخته شده مثل سینماو اینتر نت و... میرن و نهضتface to face یا چهره به چهره بومی اسلام کهمال انتقال محتوای مخصوص خودمونه رو رها می کنن بحث خیلی مفصله اما صاف میرم سر اصل مطلب رسانه و ابزار تبلیغی اصلی ما منبر و حلقه مسجدیه با چیزی غیر از این میشه معنویتی که باید دل به دل منتقل بشه رو به مخاطب رسوند؟؟؟

چندروز پیش برای چندمین بار بود که برای جشن عروسی به تالار یا به قول شما تهرانی ها باشگاهی دعوت شده بودیم که خارج از شهر بود .این بار یک دامداری تعطیل شده وتغییر کاربری داده .بار قبل کار خانه کشمش بود وبار قبل تر جایی که معروف به کار خانه آرد بود.
واقعا توی همچین جایی چطور می شه شادی کرد ؟

بسم الله الرحمن الرحیم

بسم الله الرحمن الرحیم

آقای خاتمی اخیرا به مناسبت عید غدیر در دیدار عده ای گفت که از این ستمی که بر جمهوری اسلامی می رود دلم می سوزد! (با اشاره به حوادث پس از انتخابات)

و باز مثل همیشه گفت که علی ع حاضر نشد حکومت را جز به اصرار مردم بپذیرد.

چند نکته:

- آقای خاتمی باز همچون گذشته ادبیات اسلامی را برای بیان افکار غربی و غربزده خویش به کار می برد و از امام و حضرت علی ع و  اسلام وجمهوری اسلامی برای توجیه افکار ملتقط لیبرالی و سوسیالیستی خود خرج می کند. منظور او از گفتن مردم سالاری همان دموکراسی لیبرالیستی یا سوسیالیستی و از آزادی همان لیبرالیسم است که در واقع معنی اباحی گری می دهد نه آزادی. با تفکر اومانیستی دم از اسلام می زند و لباس پیامبر نیز بر تن می کند!

-آقای خاتمی برای تبیین رابطه علی ع و مردم، در میان مردم می ایستد و ظاهر دفاع از علی ع به خود می گیرد و می گوید ببینید علی تا مردم نخواستند حکومت را قبول نکرد. در واقع به این ترتیب بطور ضمنی حق را به مردم می دهد نه علی ع !. آقای خاتمی به این اعتقاد ندارد که امامت شانش این چنین است، مانند پیغمبری نیست که پیام را به در خانه مردم ببرد. امامت همانند کعبه است که برجای خویش است و باید مردم به طواف او بروند. امامت بر حق است چه مردم بپذیرند یا نپذیرند و آن که ضرر می کند اگر نپذیرد البته مردم اند نه امامت. خاتمی اگر راست می گوید باید در کنار علی ع بایستد و مردم را دعوت به پذیرش حق علی ع کند و به آنها آن بصیرت را بدهد که -شورا- نکنند که علی را کنار بگذارند و دیگری را بر اساس دموکراسی بر گزینند! و خاتمی هم به علی ع آفرین بگوید (و به طور ضمنی به مردم که -حق طبیعی شان- را استفاده کردند!) که حق مردم در انتخاب را زیر پا نگذاشت!

-اقای خاتمی دل برای جمهوری اسلامی می سوزاند که با برخورد با اغتشاشگران بر او ستم رفته است. از ستم های دیگری نمی گوید: از این ستم که او و بسیاری که زمام امور مردم را در دست داشتند به جای فهم کلام و نظام امام و اسلام آنچه سعی بلیغ در فهمش کردند مبانی غربی اداره حکومت بود و دم از اسلام و جمهوری اسلامی زدند و جامعه را به سوی لیبرالیسم، سوسیالیسم و  دموکراسی غربی و اموی و معاویه ای پیش بردند. از این ستم نمی گوید که افکار امام مبنی بر اینکه -همه چیز دست خداست- و -لاموثر فی الوجود الا الله- را برای مردم تبیین نکردند و حتی خودشان هم تلاشی برای فهمش نکردند و جامعه را به سوی -مصرف- و به سوی -دنیا- سوق دادند و فریاد قرآن را فراموش کردند که:

ای اهل ایمان مشرکین و کفار را به دوستی نگیرید

بسم الله الرحمن الرحیم

مورالیتی، اتیک و امنیت اجتماعی ^?

مورالیتی morality یعنی گزاره های اخلاقی که از بیرون بر فرد حاکم است شامل امر و نهی های دینی، قوانین سنت و آداب، آبرو و شان اجتماعی و ...

اتیکEthic  اخلاق فردی است. هرآنچه از درون فرد را وادار به رعایت مسائل اخلاقی می کند.

تعادل بین این دو باعث امنیت اخلاقی و اجتماعی جامعه می شود و هرگونه عدم تعادل باعث عدم امنیت اخلاقی و اجتماعی در جامعه. مثلا خانمی که بر اساس اتیک و اخلاق فردی دارای حجاب است و از منزل بیرون می آید وقتی مورالیتی دچار نقصان باشد، با انواع مزاحمت ها مواجه می شود.مثلا اتومبیل ها جلوی پای او ترمز می کنند و بوق می زنند یا اینکه افرادی که از کنارش عبور می کنند به خود اجازه می دهند به وی توهین کنند.

از آن طرف افرادی که اتیک را کنار گذاشته اند با وضعیتی از منزل خارج می شوند که مورالیتی حاکم بر جامعه را نقض می کنند.

فلسفه اخلاق امروز غرب با عدم پذیرش مورالیتی و پذیرش صرف اتیک آن هم بر اساس گزاره های «انسان طبیعی Antropology» باعث حذف تدریجی هم مورالیتی و هم اتیک شده است.

?: مجموعه سخنرانی غرب شناسی، دکتر عباسی مسوول مرکز بررسی های دکترینال امنیت بدون مرز

armancenter.com/PHP-Nuke/content-cat-8.html