جلوه

بسم الله الرحمن الرحیم

عادت نکرده ام

تا زندگی کنم، مثل شما

عادت نکرده ام

با این زمین و نیز، با این هوا

عادت نکرده ام

از این که از کجا، من آمدم

چیزی نمی دانم

انگار که از کسی، هستم جدا

عادت نکرده ام

گویی کسی مرا، از راه دور

هی میزند صدا

مشتاق رفتنم، با این صدا

عادت نکرده ام

بیمارم از قدیم، دردم الیم

بس داده اند امید

زین درد جانگداز، یابم شفا

عادت نکرده ام

من را طبیب دهر، بهر دوا

روزمرّگی دهد

پیوسته خسته ام، به این دوا

عادت نکرده ام

مردم خدایشان، مانند آب

شفاف و روشن است

گرچه موحدم، به این خدا

عادت نکرده ام