جلوه

بسم الله الرحمن الرحی

 اگرچه ایمن سازی روتین غلظت آنتی بادی ها رادرحد مطلوبی فراهم نمی کند ولی استفاده از اکثر واکسن ها همچنان لازم است . در این زمینه چند نکته را در باره نحوه استفاده از واکسن های زنده باید یادآور شد . برای تجویز واکسن فلج اطفال لازم است از IPV  بجای OPV  استفاده نمود و بهتر است اولین دوز دارو بجای بدو تولد در 2 ماهگی به کودک تجویز شود تا احتمال تشکیل آنتی بادی علیه ویروس فلج اطفال بیشتر شود واکسن سرخک را نیز باید فقط در کودکانی تجویز نمود که از نظر تقسیم بندی بالینی CDC در گروه I یا II  باشند . برای اینکه پاسخ ایمنی بیشتر شود اولین دوز واکسن سرخک باید در 15 ماهگی به وی تجویز شود . معمولا باید از تزریق واکسن آبله مرغان (Varicella - vacciva) به کودک مبتلا به ایدز اجتناب نمود مگر کودک از نظر تقسیم بندی بالینی در گروه  I  باشد . در کشور های در حال توسعه،  BCG  همانندافراد سالم در کودکان مبتلا به ایدز نیز تزریق می شود .  واکسن آنفلوانزا نیز باید برای پیشگیری از عفونت های ویروسی ناشی ازآنفلوانزا ، در 6 ماهگی به کودکان مبتلا به ایدز تجویز شده و سپس سالانه تکرار شود . در کودک آلوده به HIV ، واکسن بر ضد پنوموکوک وهموفیلوس آنفلوانزا نیز باید تلقیح شود .

رفرنس:دکتر شمس وزیران/کتابخانه الکترونیک وزارت بهداشت