جلوه

بسم الله الرحمن الرحیم

آقای خاتمی اخیرا به مناسبت عید غدیر در دیدار عده ای گفت که از این ستمی که بر جمهوری اسلامی می رود دلم می سوزد! (با اشاره به حوادث پس از انتخابات)

و باز مثل همیشه گفت که علی ع حاضر نشد حکومت را جز به اصرار مردم بپذیرد.

چند نکته:

- آقای خاتمی باز همچون گذشته ادبیات اسلامی را برای بیان افکار غربی و غربزده خویش به کار می برد و از امام و حضرت علی ع و  اسلام وجمهوری اسلامی برای توجیه افکار ملتقط لیبرالی و سوسیالیستی خود خرج می کند. منظور او از گفتن مردم سالاری همان دموکراسی لیبرالیستی یا سوسیالیستی و از آزادی همان لیبرالیسم است که در واقع معنی اباحی گری می دهد نه آزادی. با تفکر اومانیستی دم از اسلام می زند و لباس پیامبر نیز بر تن می کند!

-آقای خاتمی برای تبیین رابطه علی ع و مردم، در میان مردم می ایستد و ظاهر دفاع از علی ع به خود می گیرد و می گوید ببینید علی تا مردم نخواستند حکومت را قبول نکرد. در واقع به این ترتیب بطور ضمنی حق را به مردم می دهد نه علی ع !. آقای خاتمی به این اعتقاد ندارد که امامت شانش این چنین است، مانند پیغمبری نیست که پیام را به در خانه مردم ببرد. امامت همانند کعبه است که برجای خویش است و باید مردم به طواف او بروند. امامت بر حق است چه مردم بپذیرند یا نپذیرند و آن که ضرر می کند اگر نپذیرد البته مردم اند نه امامت. خاتمی اگر راست می گوید باید در کنار علی ع بایستد و مردم را دعوت به پذیرش حق علی ع کند و به آنها آن بصیرت را بدهد که -شورا- نکنند که علی را کنار بگذارند و دیگری را بر اساس دموکراسی بر گزینند! و خاتمی هم به علی ع آفرین بگوید (و به طور ضمنی به مردم که -حق طبیعی شان- را استفاده کردند!) که حق مردم در انتخاب را زیر پا نگذاشت!

-اقای خاتمی دل برای جمهوری اسلامی می سوزاند که با برخورد با اغتشاشگران بر او ستم رفته است. از ستم های دیگری نمی گوید: از این ستم که او و بسیاری که زمام امور مردم را در دست داشتند به جای فهم کلام و نظام امام و اسلام آنچه سعی بلیغ در فهمش کردند مبانی غربی اداره حکومت بود و دم از اسلام و جمهوری اسلامی زدند و جامعه را به سوی لیبرالیسم، سوسیالیسم و  دموکراسی غربی و اموی و معاویه ای پیش بردند. از این ستم نمی گوید که افکار امام مبنی بر اینکه -همه چیز دست خداست- و -لاموثر فی الوجود الا الله- را برای مردم تبیین نکردند و حتی خودشان هم تلاشی برای فهمش نکردند و جامعه را به سوی -مصرف- و به سوی -دنیا- سوق دادند و فریاد قرآن را فراموش کردند که:

ای اهل ایمان مشرکین و کفار را به دوستی نگیرید