جلوه

بسم الله الرحمن الرحیم

خدایا!

مبادا زمین لـــــه شود زیر پاهای مور
ملخ پر زند سوی اقصای قاف از غرور

مبادا دمـــــــاوند بجنبد به فوت نسیم
ودریای شیرین شود شورِ یک مَشک شور

خـــــــــــدایا مبادا مبادا که سبز لجن
گــــل و سبزه و باغ مان را بگیرد بزور

خدایا مبادا که در فتنه قاطی کنیـــــم
به تشخیص یک کرم شبتاب و دریای نور

خــــــــــــدایا پناه از سقیفه و تکرار آن
 برادر حذر! سامری ها و موسی و طور

برادر! نهالی که روح خدا کاشت و رفت
بود و خاک و آبش دل و دیده مان تا ظهور