جناب آقای رئیس جمهور!
ارسال شده توسط محمد علی خدادوست در 89/3/27:: 7:55 صبحبسم الله الرحمن الرحیم
بسیج دانشجویی دانشگاه امام صادق(ع) ضمن درخواست از احمدینژاد برای حضور در این دانشگاه به منظور استماع راهکارهای دانشجویان درباره مسئله حجاب، تأکید کرده است: رویه کنونی دولت صحنه را برای جولان مهاجمان به حجاب فراهم آورده است.
به گزارش رجانیوز، متن نامه سرگشاده بسیج دانشجویی دانشگاه امام صادق(علیه السلام) خطاب به احمدینژاد درباره مسأله حجاب و عفاف به شرح ذیل است:
بسم الله الرحمن الرحیم
"کنتم خیر أمة أخرجت للناس تأمرون بالمعروف و تنهون عن المنکر و تؤمنون بالله " (آل عمران 110)
خدمت رئیس جمهور محترم؛
سلام علیکم
هرچند نگارندگان این نامه و خیل دانشجویان و نیروهای انقلابی کشور که حامی اصولی دولت شما بوده و هستند، به نظرات خاص و متفاوت شما در حوزه مسائل فرهنگی واقف بودهاند و از همان لحظهای که در تبلیغات انتخابات ریاست جمهوری دور اولتان اظهار داشتید که "پوشش مردم ما اساسا مسأله کشور ما نیست "، به نگاه روشنفکرمآبانه شما در باب مشکلات فرهنگی پی بردند، اما با صحبتهای اخیر شما در گفتوگوی زنده شبکه اول سیما، خطر جدی نسبت به این نوع نگاه احساس شد، نگاهی که زمینه ساز تداوم و بلکه گسترش ناهنجاریهای اخلاقی در جامعه است.
آقای احمدینژاد؛ آن چه ما را به نگارش این دردنامه وا داشته است، خطری است که از گسترش منکری بزرگ در جامعه احساس میکنیم؛ منکری که چندی است خروش مردم را در پی داشته است و آنچه بر اندوه ما میافزاید سخنانی است نا امید کننده که جز یأس دلسوزان انقلاب نتیجهای نخواهد داشت.
طی یکی دو ماه اخیر جبهه نیروهای انقلاب از مقام معظم رهبری گرفته تا مراجع تقلید انقلابی، ائمه جمعه، نمایندگان مجلس و تودههای متدین مردم و خانوادههای شهدا دور جدیدی از مطالبه و روشنگری حول محور مبارزه با مفاسد اجتماعی و اخلاقی را آغاز نمودند. اما متأسفانه سخنان شما در رسانه ملی آب پاکی بر همه این مطالبات ریخت و آنها را نوعی "جنجال آفرینی " و سر و صدای بیهوده خواند.
آقای رئیس جمهور! برای ما همواره جای سؤال بوده است که چرا پدیده مفاسد اخلاقی و اجتماعی در نگاه و کلام شما بی اهمیت، کم رنگ و مسألهای دست چندم است.
ترس ما این است، عدهای آهنگ کلام شما در این حوزه را هم راستا با آهنگ ادبیات جبهه نفاق دوم خرداد و بدنه لیبرال کشور بدانند.
چرا وقتی به شهادت هر رهگذر منصفی، در فضای خیابانها و اماکن عمومی جامعه آزادی لجام گسیخته برای ارتباط دختر و پسر وجود دارد و نیروهای انتظامی و بسیجی تقریبا هرگونه تحرک انتظامی در این حوزه را تعطیل کردهاند و انبوه صحنههای بدحجابی و منکرات دیگر جلوی چشمان هرروزه ما در حال خودنمایی است، شما به گونهای صحبت میکنید که عکس این فضا در ذهن مخاطبین تداعی میشود. گویی دختران و پسران، امروزه در خیابانهای تهران با مشکل افرادی مواجه هستند که از نسبت آنان پرس و جو میکنند یا مدام به آنان امر و نهی میکنند.
"گشت نسبت " -که مجری برنامه مذکور رندانه و غیرمنصفانه بدون اینکه اصل دروغ بودن خبر را ملاحظه نماید - آیا واقعا چیزی است که در دستور کار نیروی انتظامی است که شما اینگونه با تجاهل آن را مورد محکومیت شدید قرار داده و دخالت دولت را در آن مطلقا رد میکنید؟ همانگونه که جنابعالی در مسائل دیگر کشور بی اعتنایی کم نظیری به تبلیغات دشمنان این مرز و بوم دارید، خوب است در مسائل فرهنگی هم به تبلیغات و گزارشهای مغرضانه چند روزنامه و خبرنگار فتنهگر داخلی اعتنایی نکنید.
فرمودید که هروقت بحث مسائل فرهنگی پیش میآید، عدهای بانوان را دائما به عنوان متهم ردیف اول ذکر میکنند. واقعا نمیدانیم منظورتان از این حرف و بزرگ نمایی آن چیست. از خود میپرسیم کدامیک از مطالبهکنندگان مقابله جدی با مفاسد اجتماعی در یکی دو ماه اخیر چنین منظوری را در مواضع خود داشته یا ابراز کردهاند. بر فرض که در ذهن عده اندکی از این جمع به غلط این تصور باشد، این چه ربطی پیدا میکند به اصل مطالبه این جبهه که برخوردی قاطع، فراگیر و جامع با مفاسد اخلاقی اعم از بدحجابی و سایر بی عفتیهای رایج چه در میان زنان و چه در میان مردان است؟ آیا منصفانه است که از زیر پاسخ این مطالبه به حق فرار کرده و بعد با ارائه یک روایت ناقص از آن، اصل صحبت را مورد هجمه قرار دهیم؟
قطعا در میان مفاسد اجتماعی، پدیده بدحجابی -که البته امروزه دیگر فراتر از بدحجابی صرف است و به جولان عشوه گری و مانکنیزم در مکانهای مختلف تبدیل شده- از اهمیت و توان تخریبی خاصی برخوردار است که سرچشمه بسیاری از مفاسد دیگر میشود و این پدیده به طور طبیعی در میان زنان کشور رواج بیشتر و آثار تخریبی گسترده تری دارد. اگر مشکل شما این است که امثال ما، زنان را تنها متهم یا متهم ردیف اول این قضیه میدانیم، به صراحت این اتهام را از خود دفع کرده و میگوییم متهم ردیف اول، خود حضرتعالی، وزرا، سایر مسئولین قضایی، انتظامی، تقنینی و فرهنگی نظاماند که پیگیر وظیفه خود در بستر سازی فرهنگی، اجرای لایحه عفاف و حجاب و نظارت بر رعایت حدود شرعی در فضای عمومی کشور و دستگاههای زیرمجموعه خود نیستند.
آقای احمدینژاد، میدانیم آهنگ کلاممان تند و تیز است و احتمالا موجب تکدر خاطر جنابعالی خواهد شد. اما بدانید که پنج سال از شروع دولت شما و انفعال آزارنده شما در پاکسازی فضای اخلاقی جامعه را سپری کردهایم و بدون هیچگونه تظاهری کارد به استخوانمان رسیده است. بدانید که از سر دلسوزی نسبت به دولت شما و موفقیت آن در اجرای آرمانهای متعالی اسلام این حرفها را با شما درمیان میگذاریم و هیچ هدف و غرض سیاسی و تخریبی در دستور کار نیست.
شما در صحبتهایتان مدام تأکید میکنید که در مسأله مفاسد اجتماعی باید فقط با آنانی برخورد کرد که سازمان یافته و با نیت تخریب دست به این اعمال میزنند. سوال ما از شما این است که آن کسی که غیرسازمان یافته و بدون نیت مشخص تخریب، عملا دست به تخریبگری و اشاعه مفسده میزند، چرا نباید با او برخورد شود؟ مگر مصالح اخلاقی یک جامعه به نیت و درون افراد ارتباط پیدا میکند؟ مگر حرام آلود شدن نگاههای مردان، نا امن شدن فضای روانی جوانان، کم شدن وفاداریهای زوجین به یکدیگر، گسترش انواع و اقسام روابط نامشروع، و خلاصه پوسیده شدن جامعه از درون که همگی برخی از آثار اشاعه فساد است، کم چیزی است که بخواهیم ملاحظه نیت و پشت پرده عمل افرادی که در ایجاد این فضا دخالت دارند را بنماییم؟ اگر زنان و دخترانی ناآگاهانه و البته با نیت خودنمایی و جلوه گری چنین فضایی را در کشور ما بوجود آورده اند، باید گذاشت کار خودشان را بکنند و جامعه را - خواسته یا ناخواسته - به سمت سقوط سوق دهند؟ واضح است که فضای کنونی جامعه ما عمدتا توسط این عده و البته مردان بی مسئولیت ایجاد شده و در حال گسترش است.
اگرچه این افراد را نباید به طورکلی از دامان جامعه طرد کرد و به حقوق و کرامت انسانی آنان نیز باید احترام گذاشت؛ اما مصلحت کل جامعه و جوانان پاک را نباید فدای ملاحظات این اندک عده خاص کرد.
بر خود لازم میدانیم این نکته را به حضرتعالی متذکر شویم؛ رویه کنونی دولت شما در بازگذاشتن صحنه عمومی کشور برای جولان مهاجمان حجاب و عفت و عدم حرکت فرهنگی جدی در این زمینه، در عمل زمینه را برای گسترش چنین فضای مسمومی فراهم آورده است. به خاطر داشته باشید که رهبری معظم، اخیرا در جمع مسئولین نیروی انتظامی تصریح نمودهاند "با برخی افراد که تعمدا یا از روی بی توجهی، چهره جامعه را از لحاظ دینی، نجابت و عفاف خارج میکنند نیز باید برخورد قوی و صحیح انجام شود " و طبیعی است که شما به عنوان فردی که ادعای سربازی ولایت را دارد، نباید فاقد چنین نگاهی در اظهارات و عملکردتان باشید.
میفرمایید که بدحجابی و مفاسد دیگر ریشههای فراوانی دارد که باید ابتدا آنها را رفع کرد. اولا به لحاظ منطقی و حقوقی و شرعی، این که یک رفتار غلط و جرم آشکار ریشهها و علل دیگری در جاهای دیگر داشته باشد، نافی برخورد مستقیم با آن رفتار نیست. سایر انواع جرمهای اجتماعی نظیر سرقت، تجاوز، رشوه خواری و حتی جرائم رانندگی همگی ریشههای فرهنگی، ساختاری و اقتصادی متعددی دارند که در هیچ کجای دنیا توجیهگر تعطیلی کار انتظامی در برخورد با آنها نیست. در ثانی پدیده بدحجابی فقط یک "معلول " نیست، بلکه خود "علت " مشکلات و مفاسد دیگری هم هست. فرد بدحجاب اگرچه به یک معنا قربانی عوامل و زمینههایی فراتر از کار خود است، اما در عین حال به خطر اندازنده مصالح دیگران نیز میباشد.
هم باید اقدام ریشهدار فرهنگی و اقتصادی و ... جهت رفع زمینههای عمل مجرمانه و خلاف شرع او به عمل آورد و هم چارهای نیست در حین انجام عمل به او تذکر داد و در صورت نپذیرفتن تذکر، با او برخورد انتظامی نمود.
بنای مجموعه نیروی انتظامی کشور نیز چه در طرح سابق گشت ارشاد و چه در بحثهای فعلی - اگر شما اجازه بدهید که به وظیفه خود بپردازند - این بوده است تا آنجا که ممکن است به سمت برخوردهای انتظامی و قهرآمیز با افراد نرود،که شما در صحبتهایتان القا کننده وجود چنین فضایی هستید و از آن اظهار نگرانی میکنید. البته در هر طرح گسترده انتظامی همانند همه اقدامات دیگر حاکمیتی، موارد اجتناب ناپذیر خطا از سوی عاملین طرح به وجود میآید که نباید به خاطر آنها اصل این اقدامات و مصالح مترتب بر آن را زیر سوال برد. از سوی دیگر اگر اندکی با اصول اولیه حقوقی آشنا باشید اذعان خواهید نمود در مقابل هر قانونی کسانی هستند که زیر بار تذکر و اخطار نمیروند و قاعدتا باید با آنها با قاطعیت و مجازات رفتار نمود تا ضمانت اجرای پیشگیری از جرم باشد.
جناب رئیس جمهور!
دقت داشته باشید که فلسفه برخورد انتظامی با جرائم، صرفا اصلاح افراد مجرم نیست، که در درجه اول بازداشتن دیگران از تکرار عمل مجرمانه و نگهداری از حریم امن جامعه است. نهادهای فرهنگی دولت شما و سایر نهادهای مسئول دیگر، بایستی وظیفه خود را در جهت ترغیب افراد به رعایت احکام الهی انجام دهند و نهادهای انتظامی و قضایی نیز باید از حریم امنیت اخلاقی جامعه مراقبت و از سرایت جرم به سایر افراد و فضاهای جامعه جلوگیری نمایند.
آقای احمدی نژاد!
اگر بهتر به واقعیات بنگرید و نخواهید از کنار آنها با تعارف و مسامحه عبور کنید، میبینید که مفاسد اخلاقی و مظاهر بی عفتی در جامعه اسلامی بدون هیچ اغراقی روند خطرناکی پیدا کرده و امنیت ذهنی، روانی و خانوادگی جامعه را در شهرهای بزرگ و کوچک کشور مختل نموده است. به گفته مسئولین و ناظران امر، بحران جنسی در صدر مهمترین مشکلات حوزه جوانان است، که از آبشخورهای اصلی این بحران فضای نا امن اخلاقی جامعه میباشد. در دانشگاهها و اماکن دیگری نظیر مترو و مجتمعهای تجاری و... حفظ حریم زن و مرد بسیار کم رنگ شده است. حتی در حوزههای ورزشی نیز به واسطه مسامحه مسئولان دولت شما بانوان نماینده کشورمان با حجابی ناقص در میادین خارجی ظاهر میشوند .محصولات مخرب فرهنگی بدون هیچگونه کنترل و نظارتی در فضای جامعه ی اسلامی دیده میشود، پرده سینماهای کشور بعد از پنج سال همان سوژههای ابتذال رایج میان مردم را به نمایش میگذارد و خلاصه امر نظارت بر فضای اخلاقی جامعه به امان خدا رها شده است.
همگان از خود میپرسند که چگونه است دولت مکتبی جمهوری اسلامی در باب برهم زنندگان امنیت سیاسی کشور اینقدر حساسیت دارد و کوچکترین تحرکات این گونه را رصد و خنثی میکند، اما میدان را برای فسادهای گوناگون اخلاقی و فرهنگی باز گذاشته است.
جناب رئیس جمهور محترم!
جمعیتی که در میان انبوه مردم انقلابی، در اقلیت محسوب میشوند و غالبا هم به اقشار مرفه و ناراضیان سیاسی جامعه تعلق دارند، آگاهانه یا نا آگاهانه در حال تخریب فرهنگ جامعه هستند. این جماعت چه با وجود گشت ارشاد و چه بدون آن، از حاکمیت کشور و عملکرد دولت شما ناراضی و نالاناند و دل به یک سبک زندگی اسلامی نمیدهند. این واقعیتی است که با چند همایش و بروشور و لبخند و کارهای رایج فرهنگی دیگر عوض نمیشود و هیچ وقت حجاب و عفاف اسلامی در میان اینها به فرموده شما تبدیل به "معروف " نمیگردد.
آیا ضروری نیست به خاطر حفظ فضای کلی جامعه و انبوه مردمان در شهرها، روستاها و مناطق نسبتا مصون مانده به چنین اقدامی دست زد؟ چرا بایدآهنگ سخنان- که زمانی تسلی بخش دلهای رنج دیده مستضعفین جامعه بود- شما ناخواسته به خواستههای نامشروع مرفهین بی درد گرایش یابد؟
و بالاخره آقای رییس جمهور
موج گسترش مفاسد اخلاقی- از جمله بدحجابی- طراحی شده از سوی دشمنان نظام آن چنان قوی و شتابان است که در کنار سرمایه گذاریهای فرهنگی زیربنایی، بایستی حتما با ابزار اقتدار اجرایی و انتظامی جلوی این سیل را گرفت در غیر این صورت طی سالیان آینده خیابانهای تهران و اماکن دیگر به فضای کنونی حاکم بر جوامع غربی نزدیک خواهد شد و پردههای حیا و دینداری در جامعه به کلی دریده خواهد شد.
از شما مجدانه میخواهیم این "معضل " را پیش از تبدیل به "بحران " جدی گرفته و خطر این مفاسد را کمتر از مفاسد اقتصادی و سیاسی نبینید. این نوعی عدم توازن در منطق آرمانگرایانه شماست که بارها -و البته به حق - تکرار میکنید که جلوی ضایع شدن یک ریال از بیت المال را میگیرید، اما انبوه مفاسد اخلاقی در کلام شما کمترین ضریب پرداخت را هم ندارد و بلکه از طرح کنندگان چنین موضوعاتی شکوه میکنید.
امام راحل عظیم الشأن که ما شما را پیرو راه آن حضرت میدانیم، در مورد هیچ مسألهای از مشکلات کشور نفرمودند که در صورت عدم جلوگیری مسئولین، مردم خود میتوانند اقدام به جلوگیری کنند، جز در بحث آزادیهای خلاف شرع و عفت عمومی در باب پسران و دختران، که در وصیتنامه خود بدان تصریح نمودند و این اهمیت خاص چنین مسئلهای را در دغدغههای آخرین آن مرد بزرگ برای آینده جمهوری اسلامی میرساند.
در پایان ما بسیجیان دانشگاه امام صادق(علیه السلام) که دولت شما را در عمل به ارزشهای متعالی اسلام بسیار جلوتر از دولتهای قبل میدانیم ضمن اعلام بغض و گلایه خود نسبت به تخریبگران داخلی و خارجی دولت شما، خطاب به جنابعالی متذکر میشویم، ذهن و عمل خود را از اشتباه و کج فهمی مصون ندانید و در درستی مواضع خود و تطبیق آن با مبانی شریعت و خط امام همواره تأمل جدی داشته باشید - البته این خطاب را به خود نیز داریم. در هر صورت ما بسیجیان جامعه دانشگاهی آمادگی خود را جهت یاری دولت مردان برای حل مسأله حجاب و عفاف اعلام نموده و از حضرتعالی خواستاریم تا با حضور در جمع دانشجویان بسیجی شنونده این راهکارها باشید.