جلوه

در "مفاتیح الجنان" می خوانیم:
  ...  "در تعیین اسامى نبىّ و ائمه‏علیهم السلام به روزهاى هفته و زیارت ایشان در هر روز:‏
 
   سید بن طاوُس در جَمالُ الْأُسْبوع گفته ابن بابویه‏رحمه الله مُسْنَداً از صقر بن ابى دُلَف روایت کرده که چون متوکّل حضرت امام علىّ‏النّقىّ‏علیه السلام را بِسُرَّ مَنْ رَاى‏ طلبید روزى بخدمت آنحضرت رفتم خبرى از احوال آنجناب بگیرم و آنحضرت را نزد زراقى حاجب متوکّل محبوس کرده بودند چون نزد او رفتم گفت چه کار دارى گفتم بدیدن شما آمده‏ام ساعتى باهم نشستیم و از هرگونه صحبتى باهم کردیم تا آنکه مردم را متفرّق کرد و مجلس خلوت شد باز پرسید که براى چه آمده‏اى من همان جواب اوّل را دادم گفت گویا آمده‏اى که خبرى از مولاى خود بگیرى من ترسیدم گفتم مولاى من خلیفه است گفت ساکت شو که مولاى تو بر حقّ است و من نیز اعتقاد تو را دارم گفتم الحمد للَّه پس گفت آیا مى‏خواهى نزد او بروى گفتم بلى گفت قدرى بنشین تا صاحب البرید از نزد او بیرون آید من نشستم تا وقتى که صاحب البرید بیرون شد آن وقت پسرکى را مأمور کرد که مرا به نزد آنحضرت ببرد چون بخدمت آنجناب رسیدم دیدم بر روى حصیرى نشسته است و در برابرش قبرى کنده‏اند پس سلام کردم حضرت جواب داد فرمود بنشین پس فرمود که براى چه آمده‏اى گفتم آمده‏ام که از احوال شما خبرى گیرم پس چون نظرم بر قبر افتاد گریستم حضرت فرمود که گریه مکن که در این وقت از ایشان آسیبى به من نمى‏رسد گفتم الحمد للَّه...

  ... پس گفتم اى سیّد من! حدیثى از رسول خدا صلى الله علیه وآله روایت شده که معنى آنرا نمى‏فهمم ،فرمود چیست آن حدیث؟ عرض کردم: لا تُعادُوا الأیَّامَ فَتُعادیکُمْ یعنى دشمنى نکنید با روزها که آنها با شما دشمنى خواهند کرد

 فرمود مُراد از ایّام و روزها ما هستیم مادامى‏که بپااست آسمانها وزمین،
 شنبه‏اسم رسول‏خداصلى الله علیه وآله است
و یکشنبه امیرالمؤمنین‏علیه السلام
و دوشنبه حسن و حسین‏علیهما السلام
 و سه شنبه علىّ بن الحسین و محمّد بن على و جعفر بن محمّدعلیهم السلام
و چهارشنبه موسى بن جعفر و علىّ بن موسى و محمّد بن علىّ‏علیهم السلام و منم
 و پنجشنبه فرزندم حسن‏
و جمعه فرزند فرزندم است و بسوى او جمع مى‏شوند اهل حقّ

 این است معنى ایّام پس دشمنى مکنید با ایشان در دنیا که دشمنى کنند با شما در آخرت پس فرمود وداع کن و بیرون روکه ایمن‏نیستم برتو ومى‏ترسم اذیّتى به تو رسد ...."

دراین متن نام روزها هم به فارسی ترجمه شده ولی اگر با همون لغت عربی ش  متن رو بخونیم یعنی به جای هرروز اصل لغت رو بذاریم به این ترتیب:
شنبه :السبت
یکشنبه:الاحد
دوشنبه:الاثنین
سه شنبه:الثلثاء
چهارشنبه: الْأَرْبَعآء
پنج شنبه: الْخَمیسِ
 می بینیم که موضوع لطیف تر میشه یعنی مثلا الاثنین به نام دو امام   حسن وحسین (ع)  والثلثاء به نام  سه امام  سجادو محمدباقرو جعفرصادق(ع) است  درمتن زیارت هرروز هم به همین شکل مثلا:دردعای روز دوشنبه داریم:
" ...هذا یَوْمُ الْإِثْنَیْنِ وَهُوَ یَوْمُکُما وَبِاسْمِکُما، وَاَنَا فیهِ ضَیْفُکُما فَاَضیفانى‏،
امروز روز دوشنبه(بخوانیم:الاثنین) است و این روز شمادونفر است و به نام شمادوتن  است و من در این روز مهمان شمایم پس مرا بنوازید
 وَاَحْسِنا ضِیافَتى‏، فَنِعْمَ مَنِ اسْتُضیفَ بِهِ اَنْتُما، وَاَنَا فیهِ مِنْ جِوارِ کُما فَاَجیرانى‏،
و نیکو مهمان‏نوازى کنید که چه خوب مهمان نوازانید شما براى مهمان ، و من در این روز در پناه شمادوتن هستم  پس مرا پناه دهید که‏
 فَاِنَّکُما مَأْمُورانِ بِالضِّیافَةِ وَالْإِجارَةِ، فَصَلَّى اللَّهُ عَلَیْکُما وَآلِکُمَا الطَّیِّبینَ... .
همانا شما به مهمان نوازى و پناه دادن مأمورید درود خدا بر شما و بر خاندان پاکتان باد "

جالب خواهد بود که درمورد معنی کلمه های "السبت" و"الخمیس"  بیشتر مطالعه کنم  همینطور درمورد خود کلمه "یوم"و"ایام" ویا "شهر" در قرآن وروایات  مثلا جاییکه می فرماید:
..." إِنَّ عِدَّةَ الشُّهُورِ عِنْدَ اللَّهِ اثْنَا عَشَرَ شَهْرًا فِی کِتَابِ اللَّهِ یوْمَ خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ مِنْهَا أَرْبَعَةٌ حُرُمٌ ذَلِکَ الدِّینُ الْقَیمُ فَلَا تَظْلِمُوا فِیهِنَّ أَنْفُسَکُمْ وَقَاتِلُوا الْمُشْرِکِینَ کَافَّةً کَمَا یقَاتِلُونَکُمْ کَافَّةً وَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ مَعَ الْمُتَّقِینَ(التوبة/36)

تعداد ماه‌ها نزد خداوند در کتاب الهی، از آن روز که آسمانها و زمین را آفریده، دوازده ماه است؛ که چهار ماه از آن، ماه حرام است؛ (و جنگ در آن ممنوع می‌باشد.) این، آیین ثابت و پابرجا(ی الهی) است! بنابر این، در این ماه‌ها به خود ستم نکنید (و از هرگونه خونریزی بپرهیزید)! و (به هنگام نبرد) با مشرکان، دسته جمعی پیکار کنید، همان گونه که آنها دسته جمعی با شما پیکار می‌کنند؛ و بدانید خداوند با پرهیزگاران است!