ارسال شده توسط محمد علی خدادوست در 94/6/9:: 1:33 عصر
بسم الله الرحمن الرحیم
حجاب محدودیت است!
با محدودیت شروع شد اصلا! چی؟ خلقت را می گویم.
نامحدودی بود که فقط خودش بود و حتی نمی شود گفت « فقط خودش بود»!!! چون نامحدودیت اش را مخدوش می کند!
خواست بیافریند و از همین جا محدودیت شروع شد! « اراده خلقت» که محدوده ای بود متفاوت از ماقبل خودش. و این محدودیت ها هی ادامه یافت تا به خلقت های مرتبه به مرتبه رسید و هر کدام بواسطه « حد و حدودی = محدودیتی » از دیگران متفاوت بود.
رسید به خلقت ما: انسان که باز بواسطه محدودیت هایی که تعریف پذیر بود از ملائک متفاوت بود و جدا می شد
زن شد، مرد شد، هرکدام دارای حدودی که اگر نبود نمی شد مرد را از زن و بالعکس، باز شناخت.
و این محدودیت ها آنقدر ادامه یافت و عرش خدا آنقدر بزرگ بود و شد که دریافت های معنوی و اجتماعی و ... خلق شد! و هر کدام داری حدودی و محدودیتی که نشان از خلقت شان بود و باعث ایجادشان!
و حالا حجاب!
محدودیتی که یک مفاهیمی و یک روابط و قرار دادهایی را نشان گذاری می کند و خلق می کند که اگر نباشد آنها هم « عدم » می شوند!
همین
کلمات کلیدی :
ارسال شده توسط در 93/9/9:: 1:45 عصر
بابا،مامان! "تربیت من" بهانه ایست برای "بزرگ شدن شما"!
به نقل از: حدیث نعمت
کلمات کلیدی :
ارسال شده توسط محمد علی خدادوست در 93/4/26:: 8:41 صبح
بسم الله الرحمن الرحیم
هنر؟
دیشب احیاء جای دوستان خالی، به پیشنهاد دخترم که با دوستش قرار گذاشته بودن رفتیم خیمة الانتظار. من به دنبال جایی برای وضو و نماز یه حسینیه پیدا کردم چهل پنجاه متر اون طرف تر، یه جای دنج که نهایتا تمام مراسم احیاء رو همونجا موندم!
به قول قدیمی ها الغرض؛ سرویس بهداشتی رفتم وضو بگیرم یه جای خیلی کوچیک بود که البته خیلی خوب فضاسازی شده بود و خیلی تمیز کاشی کاری.
فضا دارای انحنا ها و شکستگی ها و گوشه های زیادی بود که مقداری زیادی برش های نازک کاشی لازم داشت و کاشی کار با دقت و هنر خاصی همه را کاشی کرده بود.
سرویس بهداشتی بود اما زحمت و دقت کاشی کار که چه بسا فرد بی سواد و بی ادعایی هم می تونه باشه ملموس بود.
با خودم به هنر اندیشیدم که این همه ظرافت و کارایی و «خوش دستی» هنر نام گذاری نمی شه ولی نقاشی ها، شعر ها، بازی گری هایی که یک قرون کاربرد در زندگی مردم و جامعه نداره و دیدنشون هم هیچ حس تحسینی در آدم بر نمی انگیزه ، هنر نام می گیره و بر صدر می نشینه!
کاشی کار بی ادعا عمری هنرش مورد استفاده عموم مردم از سطوح پایین تا بالای جامعه هر روز و شب روح شون رو آرامش میده و هنرمند بدون شناخته شدن به عنوان هنرمند، در سطوح پایین اجتماع جایگزاری می شه و «هنرمند های خودخوانده» با غصب جایگاه وی بی جهت بر صدر می نشینند و قدر می بینند!
این قضیه در مورد بنا ها، گچ کارها، نجار ها، مقنی ها، کشاورزها، لوله کش ها و... صدق می کنه!
تا حالا به ظرافت و تمیزی نقاشی خونه تون
به نظم فوق العاده آجرچینی دیوار خونه تون
به ....
فکر کردین؟
کلمات کلیدی :
ارسال شده توسط محمد علی خدادوست در 90/9/23:: 5:17 عصر
بسم الله الرحمن الرحیم
دوستی؟ یا اشتراک منافع؟!
از حضرت علی (ع) منقول است که: دوست خوب از تنهایی بهتر و تنهایی بهتر از دوست بد است.
بسیاری از روابط میان افراد در جامعه که به عنوان دوستی خوانده می شود، دوستی نیست. یک نوع رابطه مبتنی بر منفعت طلبی متقابل است که می توان آنرا «اشتراک» منافع نامید. در این نوع رابطه دوطرف به همدیگر -بسته به توان و نوع جایگاه اجتماعی و شخصیتی - سود می رسانند. این سود می تواند مادی، معنوی، احساسی و ... باشد.افراد درگیر در این نوع ارتباط حتی ممکن است به هم علاقه مند هم باشند یا بشوند اما پایه و مایه ارتباط همان سود رساندن طرفینی است. ارتباط تا هنگامی معتبر و برقرار است که منافع مشترک موجود باشد و هرگاه این زمینه مشترک سودرسانی مفقود و یا تمام شود ارتباط افراد درگیر نیز خاتمه می یابد.
ختم این ارتباط بسته به اینکه افراد؛ آگاه از نوع ارتباط باشند و یا آنکه دچار توهم دوستی باشند متفاوت است. گاه با دعوا و دلخوری و گاه با سردشدن فزاینده و گاه (اگر دو طرف آگاهانه فقط سودرسانی متقابل را مد نظر داشته اند) به سهولت ارتباط پایان می پذیرد.
این نوع ارتباط را نمی توان منفی تلقی کرد اما آنچه باید خود مد نظر داسته باشیم و به فرزندانمان آموزش بدهیم آن است که این نوع ارتباطات را با آنچه «دوستی» می دانیم اشتباه نگیرند و از این طریق مورد سوء استفاده -مادی یا عاطفی- واقع نگردند.
دوستی؛ همانگونه که (به مضمون) از معصومین علیهم السلام نقل شده باید برای خدا و در مسیر ارزشهای الهی (بر اساس همگامی در این مسیر) بوجود بیاید و هیچ امر دیگری دخیل در آن نباشد. این دوستی است که تا حد برادری بالا می رود و می شود:
«انما المؤمنون اخوه»
و باید دانست که این «دوستی» کیمیاست و کمیاب بلکه نایاب است و هرکه سعادت یابد و آنرا بیابد نباید به هیچ وجه از دست بدهد که به قول امام علی علیه السلام:
زبون آن است که نتواند دوست بیابد و زبون تر آنکه دوست خود را از دست بدهد.
کلمات کلیدی :
ارسال شده توسط محمد علی خدادوست در 88/7/15:: 7:17 عصر
بسم الله الرحمن الرحیم
به افرادی می نگری که بسیار موجه می نمودند و حالا دلت نسبت بدانها چرکین شده است.
یکی میر است و دیگری عشق علیه السلام را می نویسد ، یکی جنگ می سرود و دیگری از نگاه پروانه می نوشت و... وجه مشترک همه شان هنر است و باز برای چندین و چندمین بار به خود هنر ظنین می شوی که این لامروت حتما" یک «چیزی» دارد که اهلش را اگر نه همواره؛ در برهه ای شاید حساس از «راه» بدر می کند!
هنر ارتباط می یابد با هنرمند یعنی چیزی که مایه مباهات و افتراق و فخر و افتخار هنرمند و بچه اوست، مال اوست، مخلوق اوست و هرچه این بچه متمایز تر، فاخر تر؛ مشهور تر؛ والدش فربه تر و راضی تر.
شاید آنچه پاشنه آشیل هنر مند است و مایه تحذیر «همه» گان از دست بردن به این «ابزار»؛ همین است. یعنی مایه ی متمایز شدن هنرمند از «دیگر»ان، یعنی فاصله دار تر شدن «منِ» هنرمند از «ما» ی انسانی و «هو»ی ازل و ابدی.
در مکتب تربیتی اسلام همه بزرگان بر «ترک من» و «منیت» تاکید کرده اند و غایت (یا شاید یکی از غایت های) منزل انسان را ترک منیت و مقیم شدن در «فنا» و نیستی یی هست آفرین دانسته اند.
حال هنری که «منِ» فرد را تقویت می کند و بر فرعونیت او می افزاید گناه محسوب می شود؛ چراکه راهی بر خلاف عبادات می نمایاند و هرچه هنر فاخر تر و بزرگ تر گناه بزرگ تر و عمیق تر!
این چنین است که هنری هنر است که خود هنرمند را و کسانی که این هنر را مصرف می کنند، بسوی ترک منیت ببرد و شاید این چنین بود که حضرت روح الله (ره) فرمود هنر مردان خدا شهادت است که ترک یکباره همه منیت هاست. (شهادت هنر مردان خداست)
شاید این چنین دریابیم رمز درغلطیدن بسیاری از مشهورْصاحبان هنر را در دامان کفار؛ چرا که کفر همان مطلقِ منیت است بی هیچ نوری از «هو»یت!
کلمات کلیدی :
ارسال شده توسط محمد علی خدادوست در 88/7/12:: 7:40 صبح
بسم الله الرحمن الرحیم
پاسخهای گویا به شبهات انتخاباتی؛ 17 شبهه 17 پاسخ
انتخابات دهم ریاست جمهوری در حالی برگزار شد که پس از آن، علیرغم حضور 40 میلیونی مردم و رأی قاطع حدود 25 میلیونی به رئیسجمهور منتخبف جریان ناکام در انتخابات با وجود فاصله 11 میلیونی، اقدام به تشکیک در سلامت انتخابات کرد.
به گزارش رجانیوز، شبهات مطرح شده توسط این جریان که تحت عنوان کمیته موسوم به صیانت از آرا عنوان میشد و در بیانیههای 3 نامزدی که از ریاست جمهوری بازمانده بودند نیز بازتولید میشد، به قبل، حین و پس از برگزاری انتخابات بازمیگشت.
این در حالی است که به این شبهات از سوی مقامات مسئول در وزارت کشور و شورای نگهبان پاسخ داده شد. مجموعه این شبهات و پاسخهای آنها به صورت یکجا برای اولین بار توسط رجانیوز منتشر میشود:
1- با وجود تصریح قانون صندوق ها بدون حضور نمایندگان کاندیداها پلمپ شده است.
- به تمام نامزدها کتباً ابلاغ شد که باید نمایندگان شما ساعت 7 ( یک ساعت قبل از رأی گیری) سر صندوق باشند.
ادامه مطلب...
کلمات کلیدی :
ارسال شده توسط محمد علی خدادوست در 88/7/4:: 6:21 عصر
بسم الله الرحمن الرحیم
« ...و یجی ء والله ثلاثمئه و بضعه عشر رجلا منهم خمسون امراء، یجتمعون فی مکه»
امام محمد باقر علیه السلام می فرمایند:
«...به خدا سوگند که سیصد و ده و اندی نفر می آیند که در میان آنها 50 زن هست و در مکه گرد هم می آیند»
منبع: یوم الخلاص با رجوع به:
- بحارالانوار جلد 52 صفحه 223
-الزام الناصب ص 176
-غیبت نعمانی ص150
کلمات کلیدی :
ارسال شده توسط در 88/6/17:: 12:7 عصر
جالبه است دراعمال شب قدر،درخواندن نماز قضا خودبخود یک حالت خاصی از«جبران وتوبه» وجودداردکه فکر کنم بهترین وقتش همین شبها باشد.
فکرش رابکنیداگر به شمابگویند که تایک ساعت دیگر بیشتر زنده نیستیدچکار می کنید؟ شایدیکی از اولین کارهایی که به ذهن برسد همین قضاکردن نماز باشد.
تصور کنیم:جماعت شب زنده دارانی راکه دراین شب باآن عجله خاص نماز قضا به جا می آورند،وبرای آخرتشان طوری عمل می کنند که انگار تاساعتی بیشتر مهلت ندارند.
ازمناجات حضرت امیر(ع)نیز خوشم می آید وبه نظرم این حالت «اضطرار»که خیلی به آن تاکیدشده است راازهمان ابتدادرخوددارد....
التماس دعا
کلمات کلیدی : اعمال شب قدر
ارسال شده توسط در 88/6/12:: 11:43 صبح
....آها!
به گیرنده های خودتون گیر ندین.چیزی که می خونین از یک تازه وارده که ...
ااا.ببخشین سلام بازم ببخشین که سرزده اومدم تو. خوبین؟بازدیداتون خوبن؟ای میلاتون رو به راهن؟روز پرسرعتی داشته باشین. تازه هلول!ماه رمضونتونم مبارک باشه .
بدون مقدمه :می دونین خیلیا می گن منتقدین سینمافیلمسازای خیالی ای هستند که نتونستن کارای موفقی داشته باشن به همین خاطرم نشستن ودیگران رو نقدکردن.شایدم آدم هرچی بیشتر بخوادایده آل باشه قدم ورداشتن برای خودش سخت تر می شه.
منم تاحالا خیلی کامنت می ذاشتم حالا اومدم چندتاپست بذارم ببینم چه حسی داره.
البته راستش هنوزم شک دارم این نوشته هارو ارسال کنم یانه ؟
نظرشما چیه ؟نه؟آره؟خوب چرا؟http://www.parsiblog.com/Images/Emotions/264.gif
کلمات کلیدی :
ارسال شده توسط محمد علی خدادوست در 88/5/5:: 5:53 عصر
بسم الله الرحمن الرحیم
1- یاران و دوستداران احمدی نژاد را چه شده است؟
2- مگر احمدی نژاد پیامبر است که از وی انتظار «ترک اولی» نیز نمی باید داشت؟! اینکه از آنچه مورد انتظار «ولایت مداران» بوده دیرتر به امر آقا عمل کرده، بالاتر از یک ترک اولی نیست که!، ما احمدی نژاد را بشر می دانیم وبرای وی ترک اولی بماند، که گناه صغیره و کبیره را نیز محتمل می دانیم!
3- ولایت مداران توجه داشته باشند که روی سخن آقا با آنها بود آنجا که فرمودند با عدل و انصاف در مورد افراد قضاوت کنید و کسی را بخاطر« یک امری» از کلیه صلاحیت ها خلع نکنید.
4- نه از نامه آقا به احمدی نژاد و نه سخنرانی اخیر شان مخالفت با انتصاب مشایی و شخص وی برداشت نمی شود بلکه آنچه در نامه نوشته اند از روی عطوفت و مهربانی به دولت نهم و دهم و اینکه دولت جایگاهش را نزد «هوادارانش» از دست ندهد بوده است.
5- ممکن است احمدی نژاد با شناخت از افراد، پیش بیاید که با یک نفر غیر معتقد بهتر بتواند در منصبی کار کند تا معتقدین هم ردیف وی. چنانکه بسیاری از منسوبین به اصولگرایان در4 سال گذشته بخوبی حسن! تعامل خود را با رئیس جمهور نشان دادند.
6- گذشته از همه اینها مشایی در اردوگاه غیر خودی ها نیست.
7- گاهی آدم بوی سهم خواهی از دولت دهم را هم در این غوغا استشمام می کند!
8- گویا برخی از خودی ها برای اثبات بی طرفی به دروازه خودی ها گل می زنند!
9- البته این هم هست که ما ولایت مداران مارگزیده هایی هستیم که از ریسمان سیاه و سفید هم می ترسیم.
کلمات کلیدی :