جلوه

بسم الله الرحمن الرحیم

نقاشی های عاشورایی دخترم

این نقاشی ها را ریحانه جون کشیده، تقدیم و عرض ارادت به مولا نا حسین (علیه السلام).

1- این طفل شیرخواره و ...

2- رزم امام، بهشتی که بدوزخ فرستد عدو را....

3- نهر علقمه، مهریه مادر و دست...

4-مرغان بهشتی

5- داستان ناتمام...

بسم الله الرحمن الرحیم

انگار رجعت رخ داده است!

گویا واقع شده است، رجعت را می گویم. انگار حسین باز به میدان آمده با همه اسلام و یزید هم به میدان آمده با همه کفر و نفاق.

جمهوری اسلامی با همه مظلومیتش با فریاد هیهات من الذله یک طرف و استکبار (با اسم و رسم های گوناگون از کفر تا نفاق) با هلهله امپراتوری رسانه ای اش یک طرف.

اما انگار همان گونه که در رجعت،  وقایع دیگرگونه اند؛ این بار فریاد مظلومانه جمهوری اسلامی بی پاسخ نمانده است و گوشهای شنوای بسیار یافته است. این بار دیگر دنیا کوفی نبوده است. این بار فریاد های مظلومانه بسیاری از سراسر جهان به گوش می رسد که: هیهات من الذله

امروز دیگر راز حسین (علیه السلام) به گوش بسیاری رسیده است. خیلی ها دیگر فهمیده اند راه خون دادن را، راه پیروزی خون بر شمشیر را، امروز خون دادن برای پیروز شدن تحت لوای الله اکبر و هیهات من الذله مد شده است!

آهاااااااااااای عزاداران حسین(علیه السلام)!

آهای شمایی که می گفتید «یا لیتنی کنت معکم...»!

آهای

امروز روضه حسین (علیه السلام) روضه مهدی (عج) است. امروز روز گریه بر شهادت حسین (ع) نیست، روز گریه بر قدوم مهدی (عج) است.امروز روز لعنت بر یزید نیست، امروز روز آمادگی برای شوریدن بر یزید است.

امروز روز حسرت شهادت در رکاب حسین (ع) خوردن نیست، امروز روز آرزو کردن شهادت در رکاب مهدی (عج) است.

امروز روز توبه است. توبه پیش از دمیدن صبح. امروز روز نیت روزه کردن است، روزه از همه آنچه تابحال بوده ایم، همه آنچه باعث غیبت مولایمان بوده است.

امروز محرم است، این روزها همه محرم است، این روزها همه جا کربلاست. این صدای کیست که می آید: «انا ال...»

جا نمانیم...

بسم الله الرحمن الرحیم

سمت عمر ایستاده ای یا عباس؟

مگر تو الان در معرض انتخاب حسین(ع) و یزید قرار نداری؟ اگر بر این گمانی که نداری، سخت در اشتباهی. زمان اشتباهی است که نباید مرتکبش شد. حقایق زمان بردار نیستند. تو هم اکنون مخاطب پروردگاری که: نبأ هم باسمائهم= به حقیقت اسماء آگاهشان کن. و تو اکنون در صحنه دنیا داری برای ملائک اسامی خداوند را نمایان می سازی. صحنه خلقت هنوز هم جاری است یعنی تا همیشه جاری است.

 عاشورا مگر مال گذشته است؟ پس اینکه کل یوم عاشورا و کل ارض کربلا چیست؟ یعنی همین که تو مخاطب همیشه حسینی که:

هل من ناصر ینصرنی؟

اگر تو نفهمی که صحنه کربلا اکنون کجاست، از کوفیانی و اگر بفهمی که فلسطین است و این جمعه در خانه بمانی و گرما و روزه و تشنگی و گشنگی را بهانه کنی در لشکر یزیدی و در بهترین حالت جزو آنها که در آن عقب ها بودندو شمشیری نزدند!

روز قدس گرامی! بر روی آسفالت های داغ خیابان انقلاب

"من مات ولم یعرف امام زمانه مات میته الجهلیه"

"اگرتزکیه نباشد علم توحیدهم به دردنمی خورد"(امام روح الله).

خدایادرروزی که هرگروه راباامامشان فرامی خوانی ماراحفظ کن."یوم ندعوا کل اناس بامامهم"

اللهم اجعل عواقب امورناخیرا

اللهم لک الحمد حمدالشاکرین علی مصابهم

پیاله برکفنم بند تاسحرگه حشر             به می زدل ببرم هول روز رستاخیز
فقیر وخسته به درگاهت آمدم رحمی      که جز ولای توام نیست هیچ دستاویز
بیاکه هاتف میخانه دوش بامن گفت        که درمقام رضا باش وزقضا مگریز
میان عاشق ومعشوق هیچ حایل نیست  توخودحجاب خودی حافظ از میان برخیز

حدیث درباره عاشورا

سلام یک تعداد حدیث باموضوع کربلا وعاشورا از لابلای سایت ها ووبلاگ ها قبلا کپی کرده بودم که جالبند وخواندنش خالی از لطف نیست.

اگر علاقه داشتید با حجم 230کیلو بایت می توانید از اینجا بگیرید. 

ازهمین مجموعه چندتاحدیث را ذکر می کنم (قابل توجه دوستان بامعرفت وشعردوست)(چرا شمام طبع خودتون رو آزمایش نمی کنین؟) 

پاداش شعر گفتن براى حسین علیه السلام
قال الصادق علیه السلام: "ما من احد قال فى الحسین شعرا فبکى و ابکى به الا اوجب الله له الجنة و غفر له."
امام صادق علیه السلام به جعفر بن عفان فرمود: هیچ کس نیست که درباره حسین علیه السلام شعرى بسراید و بگرید و با آن بگریاند مگر آن که خداوند، بهشت را بر او واجب مى‏کند و او را مى‏آمرزد. (رجال شیخ طوسى، ص289)
سرودن براى اهل بیت علیهم السلام
قال الصادق علیه السلام: "من قال فینا بیت شعر بنى الله له بیتا فى الجنة. "
امام صادق علیه السلام فرمود: هر کس در راه ما و براى ما یک بیت شعر بسراید، خداوند براى او خانه‏اى در بهشت، بنا مى‏کند. (وسائل الشیعه،ج 10، ص467)
اصحاب مدح و مرثیه
قال الصادق علیه السلام: "الحمد لله الذى جعل فى الناس من یفد الینا و یمدحنا و یرثى لنا. "
امام صادق علیه السلام فرمود: خدا را سپاس که در میان مردم، کسانى را قرار داد که به سوى ما مى‏آیند و بر ما وارد مى‏شوند و ما را مدح و مرثیه مى‏گویند. (وسائل الشیعه،ج 10، ص469)
شعر خوانى در ایام عزا
قال الرضا علیه السلام:" یا دعبل! احب ان تنشدنى شعرا فان هذه الایام حزن کانت علینا اهل البیت علیه السلام."
امام رضا علیه السلام به دعبل (شاعراهل بیت) فرمود: اى دعبل! دوست دارم که برایم شعرى بسرایى و بخوانى، چرا که این روزها (ایام عاشورا) روز اندوه و غمى است که بر ما خاندان رفته است. (جامع احادیث الشیعه، ج 12، ص567)
مرثیه، نصرت اهل بیت علیه السلام
عن الرضا علیه السلام:" یا دعبل! ارث الحسین علیه السلام فانت ناصرنا و مادحنا ما دمت حیا فلا تقصر عن نصرنا ما استطعت."
امام رضا علیه السلام فرمود: اى دعبل! براى حسین بن على علیه السلام مرثیه بگو، تو تا زنده‏اى، یاور و ستایشگر مایى، تا مى‏توانى، از یارى ما کوتاهى مکن. (جامع احادیث الشیعه،ج 12، ص567)

توضیح واضحات:مسلما شناخت ومعرفت درشعر هم حرف اول را می زند والا  این جملات ریتم دار بعضی ازاین مداحان پایتخت که ارزشی..؟! نمی دونم والا.(البته اونام احتمالا به دلیل کمبود وقت !! وتخصص و... نمی تونن بگردن اشعار زیبا ،مناسب ،پر مغز ،نغز وجدید رو پیداکنن .)
التماس دعا

 پی نوشت:

1- اماما ! در راستای عمل به وصیت نامه شماست که در رثای امام حسین مظهر شهامت و شهادت می خوانیم:

  « کی گفته من بابا ندارم؟ بابای من ؛ قشنگ ترین بابای دنیاست، .. حتی اگه تو آسموناست...»

2- الهم العن معاویه بن ابی سفیان، ویزید بن معاویه و بوش و بلر و مرکل و همه سر دمداران جریان صلیبی جدید،  ثم العن عبید الله بن زیاد وبن مرجانه و عمر بن سعد وشمرا و اولمرت و مبارک و قذافی و عباس و سنیوره وخائنین حرم امن الهی و همه نوکران مثلا مسلمان جریان صلیبی و ترسیده های از آنها و همه کسانی که سعی می کنند ترس مزبوحانه شان از آمریکا را در دل همه امت اسلامی بریزند.

3- الهم العن همه کسانی که الت دست سازمان های جاسوسی دنیاخواران می شوند و شیعه را به نام سنی و سنی را به نام شیعه می کشند و همه کسانی که این توطئه را دامن می زنند.

بسم رب الشهداء والصدیقین

ساقی عشق ع

...و تاسوعا رسید. امام ع دست یاران کوشای خودرا که برخی سالیان دراز به مجاهده پرداخته اند گرفته است و منزل به منزل سیر داده است. برایشان ابتلائاتی بوجود آورده و خالص شان کرده است. در پایان تاسوعا وشب عاشوراست که از آخرین خوان هم عبورشان می دهد:

- من هیچ اصحابى را صالحتر از شما و هیچ اهل بیتى را نیکوکارتر و برتر از اهل بیت خود نیافتم خداوند از جانب من به شما پاداش نیکو دهد! اکنون شب است که شما را فرا گرفته است .
آن را مرکب خود قرار دهید! هر یک از شما دست یکى از اهل بیت مرا بگیرد و با خود ببرد .
در تاریکى شب پراکنده شوید و مرا با این جمعیت تنها بگذارید؛ چرا که آنان با من کار دارند؛ نه با کسى دیگرى!

حضرت آخرین تارهای تعلقات نفسانی را هم از وجود یاران نازنین خویش بر می گیرد و با این کار شعله های عشق ولایی را در وجودشان فروزان تر می فرماید و آنان چنین عرضه می دارند:

- به خدا این کار را نمى کنیم .
در عوض جان و مال و خانواده خود را فداى تو خواهیم کرد .
همراه با تو مى جنگیم تا مثل تو کشته شویم .
زندگى پس از تو زشت باد! پس از آن، اصحاب امام وفادارى خود را اعلام کردند .
جان سخن همه این بود که اگر بدانیم در راه تو کشته مى شویم و دوباره زنده مى شویم و پس از آن زنده زنده مى سوزیم و اگر هفتاد بار چنین شود از تو دور نخواهیم شد! پس از آنکه همه اعلام وفادارى کردند، امام (ع) به آنان چنین مژده دادند: بدانید که فردا من و شما همگى کشته خواهیم شد و هیچ یک از ما زنده نخواهد ماند! - عموجان! آیا من نیز کشته خواهم شد؟ این صدا، صداى قاسم بن الحسن است؛ نوجوانى پدر از دست داده که به همراه عمو در کربلا حاضر است .
در سیماى او عشق به شهادت موج مى زند .
- پسر جانم! مرگ نزد تو چگونه است؟

 - از عسل شرینتر!

- آرى، عمویت به قربان تو! به خدا قسم، تو نیز فردا با من کشته مى شوى پس از آنکه به گرفتارى سختى مبتلا شوى!

 و قاسم، آسوده خاطر شد.

حالاست که دیگر یاران امام برترین یاران گشته اند خالص و بی هیچ شایبه شکی. اکنون است که لیاقت دریافت جلوه ای از حقیقت ابتلای عظیم امام را دارند. امام نشانشان می دهد. آنقدر بی تاب می شوند که فردا هرکدام بر دیگری به سوی مرگ و فدا کردن خویش در دفاع از امام ع سبقت می گیرند که مبادا آن ابتلا و بلای عظیم رخ دهد و آنان زنده مانده باشند.

اینجاست که حضرت ساقی ع خدمت امام میرسد و می فرماید سینه ام تنگ شده، دیگر تاب زنده ماندن ندارم اجازت مبارزه ام دهید و امام امر به آوردن آب می کنند.

آه ای سقای همیشه کربلا، عاشورا هر روز است و کربلا همه جا، تو نیز سقای همیشه تاریخی!

ما هم آمده ایم بعد از هزار و اندی سال، جان تشنه مان را آورده ایم و جام خالی وجود مان را،

جرعه ای، قطره ای، نه به لیاقت ما، که به سخاوت خویش، از حقیقت ابتلاء حضرت مولا ع در جام وجود مان بریز و آتش مان بزن.

آه ای ساقی! ما آب نمی خواهیم، ما تشنگی می خواهیم! از جنس همان که شما عزیزان لبریز آن بودید.

آه ای ساقی ما سخت محتاج عنایت ایم که آقایمان چون آقای شما در بیابانِ بلا تنها مانده است!

آه ای ساقی ما کوفیانیم که تنها سعادت مان این است که هنوز شمشیر بر مولایمان نکشیده ایم.

به فریاد جانِ زخم خورده از هزار تیر هوس مان برس. شما باب الحوائجی. دست های نازنین شما را ایادی شیطان برای همین بریدند تا دست نگیری از افتادگان و شما دست هایت را در تمام وجود از ازل تا ابد گسترش دادی.

یا ابوالفضل العباس ع ادرکنا

بسم رب الشهداء والصدیقین

تابلویی از امروز ما

طبل ها هر روز بزرگتر می شوند و کسانی که بر آنها می کوبند بنیه دار تر و صدایی که از آنها بر می خیزد کوبنده تر و لرزاننده تر.

بلندگو ها هر روز زیاد تر می شوند و قوی تر و آنکه آنها را در دست دارد بلند تر فریاد می کشد و صدای خروجی، گوش خراش تر می شود.

گفته اند سپاه یزید بر طبل ها می کوبیدند تا صدای هدایت گر امام ع به گوش شان نرسد.

گفته اند هر روز عاشوراست و هرجا کربلا،

 آیا صدای هدایت گر امام ع دارد صدایمان می زند؟ آیا امام مان دارد هل من ناصر ینصرنی میگوید؟ آیا امام مان دارد می گوید: شکم هایتان از حرام پر شده است و پند، شما را سود نمی دهد؟ آیا امام ع دارد تک تک ما را به نام و نام پدرمان می خواند و دعوت مان می کند به پذیرفتن ولایت و ترک طاغوت؟

آیا ما محکم تر بر طبل ها می کوبیم تا یاد آورمان نشود که نماز در زندگی مان چه جایگاهی دارد؟ روابط مان سکولار، افکارمان سکولار، گفتگوهایمان سکولار، نقشه هایمان سکولار،کار ها و اشتغالاتمان سکولار، دغدغه ها و غصه هایمان سکولار، سرگرمی ها، فیلم ها و سریالهایمان سکولار است؟

آیا لایه دیندارِ سطحیِ شخصیت مان دارد سنج میزند، فلوت می نوازد، سنتور می زند تا دستِ لایه دنیامدارِ عمقی شخصیت مان در عاشورای همیشه حسین ع رو نشود؟

آیا کسی در درون ما از وعظ می ترسد؟ از خطابه هراسان است؟ از اینکه سرنوشت عمر سعد را بشنود گریزان است؟ نمی خواهد بداند عمر سعد دعوت های رو در روی امام ع و الطاف شخصی او را رد کرد، در صورتی خود برای خویش حساب و میزان بر قرار کرد و حکم به دوزخی بودن خود داد.

آیا کسی دردرون ما از شنیدن جوانب امر عظیم عاشورا چندشش می شود که هزار رنگ ساخته است و هزار شکل سرگرمی تا حواس مان را پرت کند؟

آیا...