جلوه

بسم الله الرحمن الرحیم

افق دید و نقض پیمان

یک ویژگی دیگر سریال مختار برنامه تحلیلی بعد از آن است البته بقیه سریال ها آنقدر بی محتوا اند که جایی برای برنامه تحلیلی ندارند. من چون باید صبح زود سرکار بروم اکثرا برنامه بعد از سریال را نمی بینم ولی این هفته بیدار ماندم. آقای طائب رئیس شورای مرکزی قرارگاه عمار در این برنامه حضور داشت.

ایشان درباره حمایت نکردن ابراهیم مالک از مختار، بحث افق دید را پیش کشید و احتمال داد که ابراهیم افق دید بالاتری نسبت به مختار داشته و چون مختار را فقط در کشتن قاتلین امام حسین متوقف می بیند دست از حمایت وی برمی دارد تا با ابن زبیر برای مقابله با بنی امیه هم پیمان شود!!!

من ولی عقیده ام این است که:

کسانی مثل ایرانیان و سایر یاران مختار که پیمانشان با مختار ایمانی بود و تلاش کردند تا اولین دولت اسلامی و مکتبی پاگرفته زمین نخورد و در این راه از جان خویش مایه گذاشتند را برحق تر می دانم از کسانی که به بهانه افق دید بالاتر با دشمنان درجه یک مختار هم پیمان شدند. به نظر من افق دید آن موالی پابرهنه ای که در گوشه میدانی تا لحظه آخر جنگید بسیار بالاتر از آن خواصی است که به توهم افق دید بالاتر پروژه عبور از مختار را کلید زد و زیر پای دولت نوپا و نارس مختار را خالی کرد و مردم را از چشیدن طعم یک حکومت اسلامی شیعی محروم کرد.

بسم الله الرحمن الرحیم

داستانک: سنگ محک

عده ای خود را خالص می دانستند، 24 عیار و بقیه را به سیری نزولی عیار می دادند: 18، 16، 14 و...

می رسید به عده کثیری که اصلا طلا نبودند؛ هرچه بودند بودند ولی طلا نبودند. البته در میان عیار های پایین هم بودند بسیاری که عیار خود را قبول نداشتند و خود را بالای 18 می دانستند و بیست و چهارعیاری ها را اصلا مطلا می نامیدند.

این بازار گرم بود تا اینکه کسی آمد، کسی که هرکه به پستش می خورد عیارش لو می رفت.

اوووه! معلوم شد بسیاری از بیست و چهار عیاری ها اصولا طلا نبوده اند و بسیاری دیگر عیارشان پایین تر از ادعایشان بوده است.

کم کم از هر گوشه صدایی برخاست:

- این خودش عیارش چند است؟

- ما مطمئنیم عیارش بالا نیست.

- می گویند عیارش پایین است.

- ما تحقیق کرده ایم، او اصلا طلا نیست.

... و راست می گفتند، او طلا نبود؛ سنگ محک بود. سنگ محکی که دست مطلا ها را رو کرده بود.

بسم الله الرحمن الرحیم

ویرایش مطلب:19/4/90

امام خامنه ای:

انتظار لازمه‌اش آماده‌سازى خود هست. بدانیم که یک حادثه‌ى بزرگ واقع خواهد شد و همیشه منتظر باشید. هیچ وقت نمیشود گفت که حالا سالها یا مدتها مانده است که این اتفاق بیفتد، هیچ وقت هم نمیشود گفت که این حادثه نزدیک است و در همین نزدیکى اتفاق خواهد افتاد. همیشه باید مترصد بود، همیشه باید منتظر بود. انتظار ایجاب میکند که انسان خود را به آن شکلى، به آن صورتى، به آن هیئت و خُلقى نزدیک کند که در دوران مورد انتظار، آن خُلق و آن شکل و آن هیئت متوقع است.

****: دیگر در این وبلاگ در مورد اینگونه مطالب چیزی نوشته نخواهد شد

رفع فیلتر شد: سایت ظهور بسیار نزدیک است

سایت ظهور بسیار نزدیک است (u313.ir) که فیلتر شده بود و مسئول سایت یعنی آقای سیجانی هم بازداشت شده بود رفع فیلتر شده و با آدرس قدیمی ذکر شده قابل دسترس است. آقای سیجانی هم مقالات جدیدی در این سایت گذاشته است که یکی از آنها در مورد حملاتی است که به دولت می شود.

اما مقاله ای جالب در مورد یک ستاره دنباله دار و یک جرم آسمانی مرموز  به این آدرس در سایت "ظهور بسیار نزدیک است" قرار گرفته است:

http://u313.ir/index.php?option=com_content&view=article&id=737:1390-04-01-14-39-48&catid=3:main

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

*** درخواست همفکری:

از زندان تا زندان

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

بسم الله الرحمن الرحیم

پیاده کردن

مقدمه: مختارنامه واقعا خوب ساخته شده، داستان آن هم داستان عبرت آموزی است و خوش ساخت هم هست. در میان سریال های آبکی و داستانهای غم آلود یا جنایی، مختارنامه غنیمتی است.

متن:

دست راست مختار را عده ای از تصمیم گیران رده بالای احمق (یا عقده ای و بدبین) از اسب پیاده می کنند و پای پیاده به جنگ با دشمن می فرستند که چه بشود؟ وفاداری اش را اثبات کند!!! و کیان هم با خون خودش وفاداری اش را اثبات می کند ولی در هنگام جان دادن نگران مختار است. از طرف دشمنان؟ نه! از طرف دوستان! همین دوستانی که به خاطر هوای نفس خویش بهترین یار مختار را بدون امکانات به جنگ دشمن فرستادند.

موخره:مختار کیست؟ ابوعمره کجاست؟ ابن وهب چه می کند؟ تیرهای نامرئی دشمن به کی اصابت کرده؟ خبری از آوردگاه یاران ابوعمره با دشمن نمی رسد، کسی نگران نیست؟

بسم الله الرحمن الرحیم

اول این لینک: احمدی نژاد انحرافی تر از مشایی!!!

داستانک: نامبارزه

گزارشگر تلویزیون داشت گزارش می داد که یک دختر محجبه دیگر با قانون ممنوعیت حجاب درفرانسه از تحصیل باز ماند.
 دخترک درحالی که داشت به پدرش که غرق تماشای اخبار بود نزدیک می شد، برای آنکه سر صحبت را با پدرش باز کند دست در گردن پدر انداخت و گفت:

-چه آدمای بدجنسی اند که نمیذارن مسلمونا حجاب داشته باشن!

پدر از خلسه اخبار خارج شد و در چشم دخترک نگاه کرد و گفت:

-نگران نباش دخترم. این رفتار های غیر منطقی با حجاب باعث گسترش بیشتر اسلام و نماد اون یعنی حجاب در فرانسه و کل اروپا می شه. برخورد فیزیکی با فرهنگ نتیجه عکس میده دخترم ...

دخترک چیز زیادی از آنچه پدرش می گفت نمی فهمید ولی از اینکه توجه او را جلب کرده بود خوشحال بود...

***********

تلویزیون داشت گزارشی از طرح عفاف و حجاب و شروع برخورد نیروی انتظامی با بدحجابها ارائه می کرد.

دخترک رو به مادرش که در آشپزخانه مشغول بود کرد و گفت:

- مادر این طرح در نهایت باعث گسترش بدحجابی در جامعه نمیشه؟

مادر دست از کار کشید و گفت:

-چی؟

دخترک صفحه تلویزیون را به مادرش نشان داد و گفت:

- برخورد فیزیکی با فرهنگ نتیجه عکس نمیده؟

مادر خندید و دوباره مشغول کارش شد و گفت:

- باز رفتی سراغ بابات و حرفای قلمبه سلمبه یاد گرفتی که تحویل من بدی؟

***************

لینک مرتبط:

http://www.hawzah.net/Hawzah/Magazines/MagArt.aspx?MagazineNumberID=5197&id=47613

بسم الله الرحمن الرحیم

شعر: ای کاش بیفتد اتفاقاتی که باید

ایکاش بیفتد اتفاقاتی که باید

گردون بگردد بر مداراتی که باید

ما همچنان محو دو ابروی تو هستیم

تا کی نماید آن اشاراتی که باید

گرچه خدا صابرترین صابران است

کرده در این قصه مراعاتی که باید

ما گرچه نیستیم منتظر هایی که شاید

ما گرچه کردیم اشتباهاتی که باید...

کم آبرو تر از بنی یعقوبیانیم؟

آیا ندیدیم ابتلائاتی که باید؟

از یاد مبر یوسف! برادرها که قحطی است

کردند اگرچه اشتباهاتی که باید...

بسم الله الرحمن الرحیم

داستانک: مسلم مسلم؛  عمار؟

- مسلم مسلم؛ عمار؟
- عمار بگوشم

- عمار جان! برد توپخونه هاتونو یه کم زیاد کنین. این خاکریزی که می زنین خودیه. آتیشتون درست روی سر ما بچه های خودی می ریزه!
-مسلم! واضح تر صحبت کن، صدات شفاف نیست

- عمار جان می گم دارین روی خاکریز مقدم خودی آتیش می ریزین، گرای اشتباهی بهتون دادن، برد آتیشتونو بیشتر کنین.
-مسلم! صداتونو نمی شنوم؛ تمام!

بسم الله الرحمن الرحیم

از غم دوست در این میکده فریاد کشم
دادرس نیست که در هجر رخش داد کشم

داد و بیداد که در محفل ما رندی نیست
که برش شکوه برآرم، داد زبیداد کشم

شادیم داد، غمم داد و جفا داد و وفا
با صفا منت آن را که به من داد کشم

عاشقم، عاشق روی تو، نه چیز دگری
بار هجران و وصالت به دل شاد کشم

در غمت ای گل وحشی من ای خسرو من
جور مجنون ببرم تیشه فرهاد کشم

مردم از زندگی بی تو که با من هستی
طرفه سری است که باید بر استاد کشم

سال‌ها می‌گذرد، حادثه‌ها می‌آید
انتظار فرج از نیمه خرداد کشم

 شعر از:

حضرت روح الله (ره)

بسم الله الرحمن الرحیم

شعر: یک مرد

در روزگار عافیت
                 خطر می کند «یک مرد»

سینه در برابرتیر
               سپر می کند  «یک مرد»

حادثه ی بزرگ آمد
                  جارچیان همه ساکت

همه ی مردم شهر را
                   خبر می کند «یک مرد»

گِله ها کرده اند از او
                    که چرا گِله کرده ست

بجز از بی کسی گِله
                   مگر می کند «یک مرد»؟

روز را بدویدن و کار
                   می زند به شب پیوند

شب خود را به اشک و آه
                       سحر می کند «یک مرد»

آنزمان که، «سیاست باز»
                       ذهن مردمان می شست

تا روستایی ترین دلها
                    سفر می کند «یک مرد»

بسم الله الرحمن الرحیم

با دوست سازگاری

...مطلب دیگر هم همین توصیه‌اى است که من همیشه دارم و آن، هم‌افزائى با قوه‌ى مجریه است - قوه‌ى مجریه و قوه‌ى قضائیه، لیکن عمدتاً قوه‌ى مجریه؛ چون سر و کار مجلس با قوه‌ى مجریه است - باید هم‌افزائى کرد. نبایستى کار را جورى تنظیم کرد، جورى پیش برد که معنایش دعوا و اختلاف باشد؛ این در بیرون، روى مردم، خیلى تأثیراتش بد است. گاهى دیده میشود که مثلاً در مجلس، در یک نطقى، در یک اظهار نظرى، یک حرفى زده میشود. خب، حرف که زده شد، پرتاب شد دیگر. اگر خداى نکرده حرفى باشد که کسى را یا جمعى را متهم کند، جبرانش به‌آسانى ممکن نیست؛ مردم را ناامید میکند. امروز مسئولین دارند تلاش میکنند، کار میکنند. نگوئید فلان ضعف و فلان ضعف وجود دارد. بنده به ضعفها آگاهم. شاید بنده بعضى از ضعفها را هم بدانم که خیلى‌هاى دیگر ندانند. با وجود این ضعفها، آن چیزى که امروز در قوه‌ى مجریه وجود دارد، یک شاکله‌ى خوب و مطلوب است. در کشور دارد کار انجام میگیرد. خب، بایستى همکارى کرد، باید کمک کرد؛ هم مجلس کمک کند به دولت، هم دولت کمک کند به مجلس؛ هم قانون فصل‌الخطاب است براى عمل دولت، هم گرایشهاى دولت و تشخیصهاى دولت یک اشاره است به قانونگذار براى کیفیت قانونگذارى. این مسئله با استقلال مجلس منافات ندارد. من نماینده‌ى مجلس هم بودم، رئیس دولت هم بودم؛ من هر دو جا را تجربه کردم. در طول این سالهاى متمادى هم، هم مجالس را دیدم، هم دولتها را دیدم. هیچ اشکالى ندارد که یک مجلسى قانون صحیح و درست و قوى و منطقى را جورى تنظیم کند که براى دولت، رفتار طبق آن قانون، عملى باشد، ممکن باشد، آسان باشد. اگر این شد، معنایش این نیست که مجلس استقلال ندارد. بعضى‌ها که شاید میخواهند سر به تن این مجلس هم نباشد، آدم مى‌بیند که شده‌اند دلسوز استقلال مجلس: آقا مجلس استقلال داشته باشد! این هیچ منافاتى با استقلال مجلس ندارد. انسان نگاه کند ببیند دولت چه جورى میتواند عمل کند، چه جورى بهتر میتواند عمل کند، چه جورى آسانتر میتواند عمل کند، قانون را تنظیم کند و در این مجرا بیندازد؛ این ممکن است، هیچ اشکالى هم ندارد. از آن طرف هم وقتى قانون تهیه شد، منجّز شد، دولت موظف است با همه‌ى وجود، با همه‌ى قوا، بدون بهانه‌گیرى، طبق آن قانون عمل کند. دو طرف قضیه، اینجورى است؛ یعنى هر دو میتوانند به هم کمک کنند، هم‌افزائى کنند؛ این لازم است، این باید انجام بگیرد. اگر چنانچه از هر دو طرف یک بهانه‌هائى اتفاق افتاد؛ این طرف گفت نه، این قانون را چون دولت اینجورى میخواهد، ما نمیکنیم؛ آن طرف هم گفت چون این قانون، این گوشه‌اش کج است، ما هم زیر بار نمیرویم؛ خب، این که نمیشود؛ اوضاع مملکت نمیچرخد. رفق، خوب است؛ رفق، همسازى، همیارى، مدارا. در باب رفق روایاتى داریم. رفق یعنى سازگارى؛ انسان سازگارى نشان بدهد. آن که آدم نباید با او سازش کند، دشمن است؛ آدم با دوست باید سازگارى نشان دهد. بالاخره باید تحمل کنند؛ یک چیزى را این از آن تحمل کند، یک چیزى را آن از این تحمل کند.

بخشی از بیانات مقام معظم رهبری در دیدار نماینگان مجلس در روز قانون 90/03/08

http://farsi.khamenei.ir/speech-content?id=12559