جلوه

بسم الله الرحمن الرحیم

آی حُرّ ! مواظب باش وقت توبه نگذرد

کل یوم عاشورا و کل ارض کربلا

یزیدیان قطعنامه ها را صادر کرده اند. محاصره را تنگ تر کرده اند.

کسانی که زمانی هم پیمان حسین بوده اند و هم رزم و هم سنگرش اکنون در سپاه دشمن و از جانب دشمن سینه به سینه حسین ایستاده اند؛ نیرو بسیج می کنند و به کف خیابانها می ریزند.

مطهری فرموده بود: یزید زمان خودت را بشناس، شمر زمان خودت را بشناس؛ یزید آن روز ها مرد، شمر آنروزها مردپ

امروز حسین ع بر تریبون صدا زد: «من تمام قصدم جذب حد اکثری و دفع حد اقلی است »

امروز شمر بیانیه داد که مرا از زندان می ترسانید؟!

امروز عاشوراست و طلحه و زبیر هم آمده اند!

امروز عاشوراست و عایشه نیز!

امروز عاشوراست وقات زده های خوارج هم!

امروز عاشوراست اما قرآن بر سر نیزه کرده اند!

امروز عاشوراست اما عمروعاص عورت خود را برهنه کرده است!

امروز عاشوراست اما در مکه بر سر شکافتن فرق علی پیمان بسته اند!

امروز عاشوراست اما قرار نیست حسین مظلومانه شهید شود

امروز عاشوراست اما امّت سالهاست عاشورا را، لحظه لحظه هایش را مرور کرده است

امروز عاشوراست اما امّت سالهاست عاشورا را، لحظه لحظه هایش را اشک ریخته است

امروز عاشوراست اما امّت سالهاست « یا لیتنی کنا معک» گفته است

امروز عاشوراست و امت معنی« یا لیتنی کنا معک» خویش را می داند

امروز عاشوراست اما امت چهره های طلحه و زبیر را در اردوگاه یزید می شناسد

امروز عاشوراست اما امت دلسوزی شمر برای حضرت عباس را باور نمی کند

امروز عاشوراست و ماهواره های شمر و یزید و خولی و عبید الله از هرکه حمایت کنند امت او را هم به شمار دشمنان به شمار می آورد

امروز عاشوراست اما تمام دشمنان علی ع و حسن ع و حسین ع و فرزندانش و تمام دشمنان آخرین فرزندش موعود، در یک جبهه جمع شده اند

امروز عاشوراست و دل می سوزانیم برای حرّ هایی که هنوز دل نکنده اند از اردوگاه دشمن، هنوز نیامده اند به سمت چشمان مهربان حسین

امروز عاشوراست اما عاشورای امروز، عاشورای ما و حسین ما و علی ما  

بسم الله الرحمن الرحیم

کربلا! لطفی بکن 

کربلا! گردی به روی ما بپاش
تا که این ابنِ یزید ها حُر شوند

کربلا! در کوره ات مارا بپز
شاید این خشت های گِل آجر شوند

کربلا! این شاخه های پیر را
ول نکن تا اینچنین انبُر شوند

کربلا کاری بکن جوری شود
دشمنان از دوست هامان دلخور شوند

کربلا! مارا تمامی گریه کن
چشم ما باید همه شُرشُر شوند

گریه بر هر درد بی درمان دواست
گریه می باید که سنگها دُر شوند

کربلا! لطفی بکن تا جام مان
در محرم از ولایت پُر شوند

بسم الله الرحمن الرحیم

شیطان و مصادره مفاهیم

شیطان برای مبارزه با حق برای آن بدل می سازد. تقلبی هر چیز حق و مفیدی را ایجاد می کند و برای جا افتادن آن وجه تقلبی تبلیغات می کند، توصیه و وسوسه می کند طوری که در نهایت آن وجه تقلبی بیشتر از آن جنس اصل رواج می یابد و مورد مصرف جامعه قرار می گیرد.

مانند مسجد تقلبی (یک نمونه مسجد ضرار در زمان پیامبر صلوات الله علیه)، اسلام تقلبی (وهابیت و ...) مبارز تقلبی(طالبانیسم)، عرفان تقلبی (عرفان سکولار عرفان بی خدا) و...

در مورد مفاهیم و شعارها و باور ها هم همین طور است. دکتر عباسی در جایی می گوید شیطان برای مفاهیم قرآنی بدل ساخته است تا مفاهیم قرآنی بر روی نفوس ما آن تاثیری را که باید داشته باشد نداشته باشد مثل کلمه هوا که اصطلاحی قرآنی است به معنی امیال نفسانی ولی با وسوسه شیطان ولی توسط کسانی در جایی و زمانی به معنی اوضاع جوی به کار رفته واکنون با شنیدن واژه هوا ذهن همگی ما به سمت اوضاع جوی و پیش بینی آن و برف و باران و گرمی و سردی می رود. یا واژه ساعت که کلمه ای قآنی به معنی قیامت و زلزله و رستاخیز است و باید شنیدن آن لرزه به جان انسان بیفکند ولی کسی در زمانی وجایی (با توصیه شیطان) آنرا بر دستگاهی بنام oclock اطلاق کرده است و به مرور تمام مفهوم کلمه ساعت را مصادره کرده است.

این روز ها نیز شیطان غلیظ (به یادداشت مبارزه رودر رو با شیطان در همین وبلاگ مراجعه کنید) یعنی آمریکا سعی بلیغ در این امر دارد. برای همه مفاهیمی که با انقلاب اسلامی احیاء شده و همچون تیر های آتشین بر پیکره فرهنگ و نظام غرب شلیک شده است بدل های بی خاصیت می سازد.

جدید ترین بدل ها را این روزها می توانیم در درگیری های سیاسی و میتینگ های خیابانی پیاده نظام شیطان بشنویم. موسوی و خاتمی و کروبی و همدست و همداستانهایشان این بار می خواهند از این شیوه شیطانی استفاده کنند و شعار های اصیل این امت را مصادره کنند و یا حداقل از خاصیت بیندازند. شعارهایی چون الله اکبر، یا حسین، استقلال آزادی و... و نمادهایی همچون امام (ره) شهدا، مسجد، بسیج و...

و بصیرت و صبر سلاح پرچمداران نهضت حسینیِ خمینی است و راه چاره در مقابل شیطان و فتنه هایی است که ایجاد می کند چرا که فتنه چون بصیرت باشد از لحظه شروع شناخته می شود و چون صبر باشد هنگامی که گذشت.

... و امام علی علیه السلام:

«لایحمل هذا العّلّم الا اهل البصر و الصبر: کسی جز اهل بصیرت و صبر نمی تواند این پرچم را بدوش کشد»

بسم الله الرحمن الرحیم

خدایا!

مبادا زمین لـــــه شود زیر پاهای مور
ملخ پر زند سوی اقصای قاف از غرور

مبادا دمـــــــاوند بجنبد به فوت نسیم
ودریای شیرین شود شورِ یک مَشک شور

خـــــــــــدایا مبادا مبادا که سبز لجن
گــــل و سبزه و باغ مان را بگیرد بزور

خدایا مبادا که در فتنه قاطی کنیـــــم
به تشخیص یک کرم شبتاب و دریای نور

خــــــــــــدایا پناه از سقیفه و تکرار آن
 برادر حذر! سامری ها و موسی و طور

برادر! نهالی که روح خدا کاشت و رفت
بود و خاک و آبش دل و دیده مان تا ظهور

بسم الله الرحمن الرحیم

کاخ سبز اموی و استفاده ابزاری از مقدسات

انسان دیروز همین انسان امروز است با همان دروغ ها، با همان حیله و نیرنگ ها، با همان خوبی ها و بدی ها. تاریخ؛قسمت بدرد بخورش همین همانندی خصایص انسان است ورای تغییرات اعصار و قرون.

معاویه پس از رسول الله اعظم همه پوسته اسلام و مقدسات آنرا گرفت و خود را با آنها آراست تا بتواند در مقابل اسلام زنده، اسلام محرک و اسلام تاثیر گذار بایستد. با همین استفاده ابزاری از مقدسات توانست در برابر قرآن زنده علم جنگ بر افروزد و قرآنِ بر روی کاغذ و زبان را بر قرآن حاضر در میان جامعه تحمیل کند. معاویه دم از پیامبر می زد و خود را از یاران ایشان  معرفی می کرد و دم از آرمانهای پیامبر می زد و در عین حال بزرگترین دستور پیامبر یعنی نظام ولاییِ حضرت امیر را تضعبف می کرد.

بر روی تریبون ها در رثای پیامبر چنان گریه می کرد که اشک از ریشش می چکید و در همان حال عده ای را اجیر می کرد تا علی جانشین پیامبر و مقام ولایت را با انواع شایعه ها و تهمت ها تخریب کنند به طوری که حتی در اهل نماز بودن حضرت امیر نیز تشکیک می کردند. خود را پیرو واقعی پیامبر معرفی میکرد و امیر المومنین می نامید و در عین حال با طراحی سناریو های گوناگون و پیچیده درذهن نسل جوان و نوجوان نسبت حضرت ولایت عقده و کینه ایجاد می نمود.

کاخ سبز معاویه کار را بدانجا رسانید که کار حکومت را از دست نظام ولایی خارج نمود و در نهایت پس از آنکه همه سنگر ها را فتح شده دید یزید علیه اللعنه در حالی که خود را امیر المومنین می نامید علنا فسق و فجور می کرد. اینگونه شد که کار ولایت به عاشورا و حرکت عاشورایی رسید.

آیا ما با این همه تجربه تاریخی باز هم باید بایستیم تا تاریخ تکرار شود؟ آیا نباید جلوی سبز شدن قارچ گونه کاخ های سبز اموی را بگیریم؟ آیا باید بگذاریم تا نوبت به عاشورا برسد؟ آیا باید در امتحان عاشورا امتحان شویم؟ آیا بهتر نیست در همین جمل و نهروان و صفین به کمک ولایت بشتابیم؟

و البته همه این سوالات از جنس انذار های به خویش است و گرنه جامعه ما نشان داده است که نمی گذارد حتی کار به جمل و نهروان و صفین بکشد، چه برسد به عاشورا.

بسم الله الرحمن الرحیم

علیرضا قزوه

تو کسی نیستی آخر، نه مرادی، نه مرید

نه معاویه، نه مولا ، نه حسینی، نه یزید

تو یکی هستی مثل همه لبریز خلل

این همه خبط و خطا از تو بعید است بعید

از تو و خیل شمایی که شمایید هنوز

که نه اویید و نه خویش اید، گرفتار من اید

که شما دل نسپردید به همراهی عشق

که شما بر سر آنید فقط دل ببرید

که شما گوش ندادید به حرف شهدا

که شما رحم نکردید به فرزند شهید

دل ندادید به سالاری آن روح رها

پی نبردید به سرداری آن راز رشید

شعر من بازی سبز خط و نقاشی نیست

خاک ایران همه بوم است، خجالت بکشید

نه بلندید و نه پست اید و نه طاقید و نه جفت

نه امیرید و نه میرید و نه عبد و نه عبید

دین و دنیای شما بازی با خون خداست

بیش از این نقشه به میدان محرّم نکشید

چوب خشکی که به خود رنگ زند نیست درخت

سبز باشید به شرطی که کمی سبز شوید

دل تان سبز، اگر سبزید سرهاتان سبز

سبز مانید و بمانید همه سرخ و سپید

اگر ایرانی آزاده شمایید درود

روزهاتان همه در شادی و شب هاتان عید

بسم الله الرحمن الرحیم

آی پیرمرد ها! برگردید

حضرت علی ع در جریان جنگ جمل نهایت مدارا را در مقابل براندازانِ جمل انجام داد تا بلکه این جنگ داخلی و جناحی شکل نگیرد. از جمله رو کرد به طلحه و زبیر که همانند خود حضرت علی ع پیرمرد بودند و در گذشته نیز دوست و همرزم در میادین جبهه و جهاد؛ و گفت:

ای پیر مرد ها! باز گردید از این راهی که در پیش گرفته اید که اگر امروز برگردید فقط ننگی و عاری دامن شما را می گیرد و اگر بر نگردید فردا هم «عار» و هم «نار» شما را فرا خواهد گرفت. (هم ننگ جنگ و شکست و هم آتش غضبب الهی)...

قبل از جنگ رو کرد به اصحابش و فرمود:

یک شهید می خواهم. کسی که این قرآن را به سوی آنها ببرد و آنها را برای آخرین بار به خدا و کتاب خدا بخواهد و از عذاب الهی بیم دهد و البته هرکس داوطلب می شود بداند که شهید خواهد شد.

جوانی داوطلب شد. حضرت علی ع به او گفت قرآن را به دست راستت بگیر و با آنها سخن بگو. هنگامی که آنها دست راستت را مجروح و قطع کردند، بر نگرد و قرآن را به دست چپ خویش بگیر و چون دست چپت را نیز مجروج ساختند و قطع کردند باز هم باز نگرد و قرآن را به دندان بگیر.

جوان چنان کرد و اهل جمل به همان شکل که حضرت علی ع پیش بینی کرده بود جوان را شهید کردند.

حضرت فرمود حال جهاد برما واجب شد. با یاد خداوند با آنها بجنگید.

جالب آن است که طلحه و زبیر هردو به دست یاران جمل کشته شدند نه یاران حضرت علی ع.

 استاد رحیم پور ازغدی:

علی ع از فتنه می گوید

BGH.ir

بسم الله الرحمن الرحیم

آقای خاتمی اخیرا به مناسبت عید غدیر در دیدار عده ای گفت که از این ستمی که بر جمهوری اسلامی می رود دلم می سوزد! (با اشاره به حوادث پس از انتخابات)

و باز مثل همیشه گفت که علی ع حاضر نشد حکومت را جز به اصرار مردم بپذیرد.

چند نکته:

- آقای خاتمی باز همچون گذشته ادبیات اسلامی را برای بیان افکار غربی و غربزده خویش به کار می برد و از امام و حضرت علی ع و  اسلام وجمهوری اسلامی برای توجیه افکار ملتقط لیبرالی و سوسیالیستی خود خرج می کند. منظور او از گفتن مردم سالاری همان دموکراسی لیبرالیستی یا سوسیالیستی و از آزادی همان لیبرالیسم است که در واقع معنی اباحی گری می دهد نه آزادی. با تفکر اومانیستی دم از اسلام می زند و لباس پیامبر نیز بر تن می کند!

-آقای خاتمی برای تبیین رابطه علی ع و مردم، در میان مردم می ایستد و ظاهر دفاع از علی ع به خود می گیرد و می گوید ببینید علی تا مردم نخواستند حکومت را قبول نکرد. در واقع به این ترتیب بطور ضمنی حق را به مردم می دهد نه علی ع !. آقای خاتمی به این اعتقاد ندارد که امامت شانش این چنین است، مانند پیغمبری نیست که پیام را به در خانه مردم ببرد. امامت همانند کعبه است که برجای خویش است و باید مردم به طواف او بروند. امامت بر حق است چه مردم بپذیرند یا نپذیرند و آن که ضرر می کند اگر نپذیرد البته مردم اند نه امامت. خاتمی اگر راست می گوید باید در کنار علی ع بایستد و مردم را دعوت به پذیرش حق علی ع کند و به آنها آن بصیرت را بدهد که -شورا- نکنند که علی را کنار بگذارند و دیگری را بر اساس دموکراسی بر گزینند! و خاتمی هم به علی ع آفرین بگوید (و به طور ضمنی به مردم که -حق طبیعی شان- را استفاده کردند!) که حق مردم در انتخاب را زیر پا نگذاشت!

-اقای خاتمی دل برای جمهوری اسلامی می سوزاند که با برخورد با اغتشاشگران بر او ستم رفته است. از ستم های دیگری نمی گوید: از این ستم که او و بسیاری که زمام امور مردم را در دست داشتند به جای فهم کلام و نظام امام و اسلام آنچه سعی بلیغ در فهمش کردند مبانی غربی اداره حکومت بود و دم از اسلام و جمهوری اسلامی زدند و جامعه را به سوی لیبرالیسم، سوسیالیسم و  دموکراسی غربی و اموی و معاویه ای پیش بردند. از این ستم نمی گوید که افکار امام مبنی بر اینکه -همه چیز دست خداست- و -لاموثر فی الوجود الا الله- را برای مردم تبیین نکردند و حتی خودشان هم تلاشی برای فهمش نکردند و جامعه را به سوی -مصرف- و به سوی -دنیا- سوق دادند و فریاد قرآن را فراموش کردند که:

ای اهل ایمان مشرکین و کفار را به دوستی نگیرید

بسم الله الرحمن الرحیم

مورالیتی، اتیک و امنیت اجتماعی ^?

مورالیتی morality یعنی گزاره های اخلاقی که از بیرون بر فرد حاکم است شامل امر و نهی های دینی، قوانین سنت و آداب، آبرو و شان اجتماعی و ...

اتیکEthic  اخلاق فردی است. هرآنچه از درون فرد را وادار به رعایت مسائل اخلاقی می کند.

تعادل بین این دو باعث امنیت اخلاقی و اجتماعی جامعه می شود و هرگونه عدم تعادل باعث عدم امنیت اخلاقی و اجتماعی در جامعه. مثلا خانمی که بر اساس اتیک و اخلاق فردی دارای حجاب است و از منزل بیرون می آید وقتی مورالیتی دچار نقصان باشد، با انواع مزاحمت ها مواجه می شود.مثلا اتومبیل ها جلوی پای او ترمز می کنند و بوق می زنند یا اینکه افرادی که از کنارش عبور می کنند به خود اجازه می دهند به وی توهین کنند.

از آن طرف افرادی که اتیک را کنار گذاشته اند با وضعیتی از منزل خارج می شوند که مورالیتی حاکم بر جامعه را نقض می کنند.

فلسفه اخلاق امروز غرب با عدم پذیرش مورالیتی و پذیرش صرف اتیک آن هم بر اساس گزاره های «انسان طبیعی Antropology» باعث حذف تدریجی هم مورالیتی و هم اتیک شده است.

?: مجموعه سخنرانی غرب شناسی، دکتر عباسی مسوول مرکز بررسی های دکترینال امنیت بدون مرز

armancenter.com/PHP-Nuke/content-cat-8.html

بسم الله الرحمن الرحیم

با رنگ سبز آمد و فرمود بهار است

با یک دو سه غمزه گمان کرد نگار است

از سمت خدایِ زر و زور نبی بود

الواح مقدس که آورد دلار است

خواست به ما درس ریاضی بدهد گفت:

سیزدهِ ما بیشتر از بیست و چهار است

از مسجد و تکبیر بدل زد بفروشد

گفتند که: این خانه حق نیست ضرار است

تکبیر سلاح است ولی دست کسی که:

چشمش پُرِ آب است شب و دلْ شرار است

امروز عیان گشته، شعار هاش دروغ بود

آن چیز که باز دوروبرش هست شعار است