جلوه

بسم الله الرحمن الرحیم

حق معیار قضاوت در مورد افراد است یا افراد معیار قضاوت در مورد حق اند؟ ببینید

بسم الله الرحمن الرحیم

مطلبی دیدم که از جهتی خنده دار بود و از جهتی گریه دار. اینکه برای توجیه تاریکی خود بگویی خورشید هم اگرچه خود تاریک نیست ولی برای برخی اوقات تاریکی را توصیه کرده جوک خنده داری است اما چون به خورشید بنگری و مظلومیتش که در شعاع نورش اینچنین تحریف شود گریه آور است، ببینید:

« اینها نمی آیند مستقیم بگویند با امام بد هستیم اما می آیند نکته ای تحت عنوان "ساده زیستی" را بهانه می کنند و به این بهانه یاران امام....

تعبیر امام از "ساده زیستی" آن تعبیر غلطی که الآن عده ای دارند، نبود. امام شخصاً واقعاً ساده زیست بودند و در زندگی شخصی ایشان این مسئله مشهود است اما در مورد اداره جامعه، چنین ادعا و عقیده ای نداشتند. حتی امام به برخی افراد که در محیط اداری مسئولیت خود ساده عمل می کردند، تذکر داده بودند که دولت و حکومت باید شأن خود را حفظ کند...»

 بسم الله الرحمن الرحیم

آغاز امامت و ولایت حضرت عشق عج مبارک باد

شعر من امشب خجالت می کشد                   بار سنگین عـدالت می کشد

شعرم امشب رفته استقبال او                    در شروع دولتش شد مال او

غنچه نرگس از امــــــشب باز شد                 دولت عدل خــــــدا آغاز شد

ای که از توست دولت سبز بهار                 گشته طـــــــــولانی خزان انتظار

آن طرف در غزه برگ ریز است هنوز                 دست ظـــالم خنجر تیز است هنوز

دست سرما بر سر خـــــــاک عراق                 نور و گرما! تا به کــی آخر فراق

ای بهـــــــار! امسال سراغ ما بگیر                 این خــــمودی را ز باغ ما بگیر

تازه کن جان بشر را ای نســـــیم!                 کی به این رویای خودما میرسیم؟

شعر من امشب دعـــــا بود و نیاز                  هم نشین من خــــدا بود و نیاز

بسم الله الرحمن الرحیم

بر سفره هفت سین من:

سایه سبز پدر و مادرم

سیب سرخِ گونه های دخترم

سکه زر خنده های همسرم

سرفرازی و سعادت در برم

سنجد شکر، سیر بی بوی دعا؛

مانده یک ماهی که آنرا می خرم!

بسم الله الرحمن الرحیم

ای حبیب خدا، درود و رحمت خداوند همچنان تا ابد بر تو و خاندان گرامی ات باد.

ای حبیب خدا، مسلمانی هنوز هم آسان نیست.هزاران سال گذشته از آن زمانی که شما با چه مشقت ها دین خدا را به گوش پر از پنبه مردمان رساندی، اما هنوز مسلمانی همان رنج ها را دارد.

مسلمانی نیم بند ما هم همان قدر مبغوض شیاطین است که سرچشمه ناب شما. امروز هم مسلمانی، محاصره اقتصادی دارد، شما را در شعب    ابی طالب، و ما را در ایران و غزه و ...

امروز هم نوزادان شیر خوار ما را، جوانان ما را، پیر مردان و پیر زنان ما را می کشند، آنچنان که یاران و فرزندان تو را کشتند.

گرچه مسلمانی مان چندان مرغوب و اصل نیست اما خوشحالیم از این تشابهات، که ما را به همین مسلمانی نیم بندمان امیدوار می کند.

از این که مسلمانی ما هنوز هم بت های روزگار را می لرزاند، می ترساند، خوشحالیم. از اینکه آنها را مجبور به واکنش  و دشمنی با ما می کند خوشحالیم. اگر مسلمانی ما آنقدر بی خاصیت بود که می توانست لات و هبل های انسان نمای امروزی را در کنار خویش بپذیرد؛ در پیشگاهت ای حبیب خدا! بسیار شرمسار تر از اکنون می بودیم.

اکنون اگرچه آنقدر مسلمان نیستیم که فرزند برومندت را از چاه غیبت بیرون بیاوریم، باز خرسندیم که بت هایی چون بوش و اولمرت و مرکل وسارکوزی و بلرو عباس و فهد و مبارک و دیگر سنگ ها و سگ های انسان نما از بودن در دنیایی که ما هم در آنیم احساس آرامش نمی کنند. ما را می کشند، محاصره می کنند، فحش می دهند. تروریست می نامند.

...و ما از این بابت خرسندیم.

-------------------------------

آن روی شادی 

خسته ام از صورتم پیداست نیست؟ 

 آدمی بیچاره ای تنهـاست نیست؟

در پی فـــــــردای موهومی است او     

 کز پی فردای او فرداست نیست

پر زدن در لای جــــــــــرز مـــــــــاده 

 قصه و افسانه ای بیجاست نیست

من پر از تشـــویشِ «بعدش چیستم»  

 آتشی است این کزازل برپاست نیست

آن جهنم که خدا توصـــــیف کــــــرد      

 معنی و مفهوم این دنیـاست نیست

زخــــمِ ناسور،پایِ بی کفش، آه، درد   

 آن روی شادی ما اینهاست نیست

بسم الله الرحمن الرحیم 

دلم می خواهد به زمین و زمان بد وبیراه بگویم،

به اولمرت و لیونی و سایر گرگ ها و شغال ها و کفتارهای صهیونیست که هر روز انسانهای بی گناه محاصره شده در غره را در خون می غلطانند بد و بیراه بگویم.

به شارون که در حال جان کندن است بد و بیراه بگویم.

به بوش که از مستی چندین ساله برخاسته و به جان بشریت افتاده بد و براه بگویم.

به نامبارک که همدست یزیدیان یک و نیم میلیون انسان را محاصره کرده تا قتل و عام شوند بدو بیراه بگویم.

به عرفاتِ رفته و عباسِ خائنِ مرده که با پرچم مثلا مبارزه دریک دست، دست اولمرت را می فشارند و پوزخند های احمقانه می زنند بد و بیراه بگویم.

به اروپائیانی که پز بشر دوستی شان چشم همه را پر کرده وفریاد دموکراسی خواهی شان گوش فلک را کر کرده، و در پشت هر گلوله ای که بر قلب کودکان بی گناه در فلسطین وعراق و افغانستان وآفریقا و ... می نشیند مخفی اند بد و بیراه بگویم.

به اعراب شکم گنده که میراث نازنین پیامبر آخر را از خود کرده اند وهر یک خود را خلیفه او می دانند و از خلیفه پیامبر بودن و مقدرات امت اسلامی را به دست گرفتن همچون یزید گور به گور شده عیاشی کردن را بلدند بد و بیراه بگویم.

به سازمان های بی خاصیت بین المللی که از تمام فجایع در حال وقوع در جهان فقط نگران آن چیزی می شوند که بر آنها دیکته می شود بد و بیراه بگویم.

به سازمانهای بی خاصیت اسلامی که فقط اسم اسلام را یدک می کشند و به اندازه همان سازمانهای غیر اسلامی سکولار اند بد و بیراه بگویم.

دلم می خواهد به زمین و زمان بد و بیراه بگویم.

صدای نهصد سال دعوت نوح در گوشم زنگ می زند. صدای موسی که بعد از چهل روز برگشت و دید همه، خدایش را با گوساله ای معاوضه کرده اند در گوشم زنگ می زند. صدای ابراهیم و عیسی و هود و صالح...

صدای حبیب خدا در گوشم زنگ می زند که اهل بیتش را هر روز صبح و شب با صدای بلند به «مومنین» معرفی و توصیه می کرد.

صدای غریبانه علی ع بر فراز منبر کوفه در میان مردم بی خاصیتِ عافیت طلب در گوشم زنگ می زند.

صدای تنهای امام حسن ع هنگام قرارداد صلح...

صدای بی پاسخ امام حسین در میانه میدان جنگ...

صدای حزین امام سجاد هنگام دعا...

صدای ناشنیده امام عصر در پس پرده غیبت در گوشم زنگ می زند.

دلم می خواهد به روزگار، به مردم آن روزگار ها، به زمین و زمان که گذاشت آن فجایع عظیم رخ بدهد بد و بیراه بگویم.

بسم الله الحمن الرحیم

تو سرانجام دعای سحرم مـــی دانی                اینکه آخــــــــر چه بیاید به سرم می دانی

قصه کندن کوه بنام فرهاد شدست                بیش ازاو کنده ام و خسته ترم می دانی

تو شبیهِ آبی و هیــــبت دریا داری                تا شوم مثل تو، از گـــریه ترم می دانی

آنقدرگفته ای ازخوبیِ شهرت،زیبا!                که من آماده بـــــــــرای سفرم می دانی

من که از خانه خود پا ننهادم بیرون                 راهــــی این سفــــــرِ پر خطرم می دانی

من تهیدستم وابزارسفر می خواهم                 برسان آنچـــه که بـــــــاید ببرم می دانی

گویی عشّـاق توبایدهمه سالم باشند                من زبان الکن وهم کور و کرم می دانی

آخرِاین سفرازچشم همه پنهان است              این که آخر چـــــه بیاید به سرم می دانی

بسم الله الرحمن الرحیم

غمنامه

غمی چون خار تیزی در گلویم

دری از آتش دوزخ به سویم

برای مرهمی در جستجویم

                   دریغ و صد دریغ، مرهم ندارد

به قلبم خنجر تیزی است از غم

که زخمش غرق خونریزی است از غم

به رویم سایه ای چیزی است از غم

که از زندان بی در کم ندارد

بیا ای دوزخ و جانم بسوزان

بیا و جسم انبانم بسوزان

بیا و درد و درمانم بسوزان

                   دوایی غیر آتش غم ندارد

خدایا عامل این غم بسوزد

به خاک تیره اش تیری بدوزد

ویا در گوشه ای تنها بپوسد

                   که از دستش دمم همدم ندارد

خداوندا تو خود درمان غم کن

کویر دیده را سرشار نم کن

ترازوی مرا خود بیش و کم کن

                   تو را هر کس که دارد کم ندارد

بسم الله الرحمن الرحیم

خسته راه درازیم و توان در ما نیست            

چون کویریم ونم از اشک روان در ما نیست

در جوانی به دو صد حیله گرفتار شدیم

                                      خِـــــــــــرَد پیری و نیروی جوان در ما نیست

آنچنان بر تشک راحت عادت خوابیم

                                      که گرفتار حصــــــــــــاریم و فغان در ما نیست

من به دنبال معمای غریبی هســـــتم

                                      که: جهان در دل ما هست و جهان در ما نیست

بخش پایانی و طولانیِ شعرم مخفی ست

                                      ز چــــه رو دغدغـــه بخش نهـــــان در ما نیست

------------

پی نوشت: در ادامه نقل قول هایی که در نوشته قبلی راجع به جنجال توهین به سید حسن گذاشتم، این نوشته را از وبلاگ -یادداشت های من- به مدیریت سید محمد باقر آقایی بخوانید:

نان چیز خوبی است و برای رفع گرسنگی هم خوب است. برای بعضی ها هم واجب است و برای برخی از نان شب واجبتر هم وجود دارد. اما این میان برخی نان به نرخ روز می خورند ...کسانی که ذره ای به آرمانهای امام اعتقاد ندارند، و این موضع را با افتخار در تمام دنیا جار زده اند اکنون مدعی العموم اهانت به بیت امام هستند. کسانی که امام را تمام شده و مربوط به موزه ها می دانند، وارث افکار امام شده اند...

بسم الله الرحمن الرحیم

وبلاگ:نسل خمینی

آیا ملاک راه امام نوه امام است؟

بالاخره توهین بد است و بد از هر که باشد بد است اگر چه برای برخی بدتر محسوب می­شود

 ...

ثانیاً منکر این هم نمی­توان شد که عده­ای نان­به­نرخ­روزخور از شرایط موجود و اقبال مردم به اصول­گرایان و حزب­اللهی­ها دارند سوء استفاده می­کنند و ممکن است برای کسب موقعیت بهتر دست به ناحق­ها و نادرستی­هایی هم بزنند که باید توی دهنشان زد و آنان را طرد کرد اما مگر این توهین­ها قبلاً سابقه نداشت؟ مگر در نامه­ای خطاب به رهبری، نوشیدن جام زهر توسط امام بزرگ ما توسط جمعی از نمایندگان مجلس که اعتقادی به ولایت فقیه و امام و راه او نداشتند به سخره گرفته نشد؟

مگر ابراهیم یزدی نیامد خاطره از سیگار کشیدن امام تعریف کرد؟ مگر تفکرات انقلابی و عظیم امام را تحریف نکردند؟ مگر دستورات امام را مبنی بر توجه به قشر مستضعف با سیاست­های عامدانه و لیبرالی به استهزا نگرفتند؟

یکی از سینه­چاکان امروزیِ حرمت خمینی بگوید با فرمان اعدام سلمان رشدی چه شد؟ یکی از اینانی که امروز در غم توهین به امام اشک تمساح می­ریزند بگویند با آرمان خمینی برای نابودی اسرائیل چه شد؟ یکی از دار و دست? مدعی راه امام بگوید با فرمان امام مبنی با طرد عناصر لیبرال از حکومت چه شد؟

آقای سید حمید روحانی که از طرف امام مسئول نگارش وقایع انقلاب شد و امروز تمام کشور را به حمایت از سیدحسن دعوت می­کند و به روحانیت و مراجع قم پرخاش می­کند، بگوید بجز دو جلد کتاب نهضت امام خمینی بقی? تاریخ انقلابی که باید می­نوشت کو؟

...

کدام محکمات سخنان امام امروزه توسط کسان و ناکسان محترم شمرده می­شود که ایشان به دنبال تفسیر متشابهات است؟ موسسه­ای که حاضر نیست حتی نسبت­های ناروایی مثل عقب­نشینی امام در مقابل حذف شعار مرگ بر امریکا را تایید یا رد کند کی صلاحیت این همه گنده­گویی­ها را دارد؟

موسسه­ای که باید گفت خود به دلیل کوتاهی­ها و قصورهایش بزرگ­ترین عامل بایکوت راه و تفکر خمینی کبیر است کجا و کی می­تواند ادعای مرجعیت دربار? راه و تفکر خمینی کبیر کند؟

آقای ابطحی که حتی از نام بردنش هم اکراه دارم و اکنون سنگ حرمت خمینی را به سینه می­زند، آن وقتی که سید حسن خمینی را تحریک می­کند که وبلاگ بنویسد و او را روحانی متفاوت می­نامد و روزآمد معرفی می­کند بگوید امام خمینی کجا به اطرافیانش اجازه می­داد آن­گونه اختلاط زن و مرد و پرده­دری و هوسرانی و بزرگداشت ولنتاین را تبلیغ و ترویج کنند و فقط نام خمینی و خانواده او را برای خود سپر کنند و با همراهی آنان برای خود مشروعیت دروغین بتراشند.

از نظر نسل خمینی تنها مفسر کلام و راه خمینی رهبر عزیز انقلاب و یادگار واقعی امام یعنی حضرت آیت الله سید علی الحسینی الخامنه­ای است. کسانی که در خانه­های مجلل جماران ساکنند باید بدانند که کلام روشن و صریح و محکم خمینی روح خدا و شناختی که مردم از امام دارند نخواهد گذاشت از خمینی بزرگ برای مطامع سیاسی و راه­یابی به مصادر قدرت سپر و سلاحی بسازند.

... 

    -------------------------------------------------------------------

وبلاگ: خاکریزیسم

...

مورد دوم ماجراهایی است که به "بهانه" ی محکومیت تخریب بیت شریف امام راحل(ره) و دفاع از این دودمان پاک، اتفاق افتاد، محکومیتی که از سوی امثال افرادی ابراز شد که ذره ای اعتقاد به راه و افکار امام نداشتند و همواره خود را ناصح و گوشزد کننده ی "فوق العاده"ی خطاهای امام، جازده اند! وگرنه "نوسازی" مسکین را روزانه چند صد نفر بیشتر بازدید نمی کردند که بخواهد موج ضد امامی ایجاد کند!

وبلاگ: کافه اندیشه

...

وبلاگ:پیام دل

...

در این میان چند جوان جویای نام در یک سایت اینتر نتی  چون حسن آقای خمینی را هم سن و سال خود می پندارند سخنانی درشت به ایشان می زنند که کاری به صحت و سقم آن نداریم